Nooit meer stiefmoeder

Tatyana Beloy vertelt waarom ze ‘Nooit meer stiefmoeder’ schreef. Ze heeft niet alleen ervaring als plusouder maar ze weet ook wat het is om pluskind te zijn. Ze kent dus beide perspectieven.
Beloy schreef het boek samen met gedragstherapeut Erik Franck. Hij leerde haar kennen toen ze hulp zocht bij het plusouder zijn, en heeft het over de rol van de plusouder. Wat je wel en niet kan doen en hoe je problemen in een nieuw samengesteld gezin de baas kan.

Ook Patsy Vanleeuwe weet hoe moeilijk het plusmoederschap kan zijn, maar ze vertelt aan Lotte De Caluwe wat ze uit die ervaringen geleerd heeft. 

Toen Willem een nieuwe liefde ontmoette, kwam daar een pluskind bij. Een mindervalide pluszoon, van twee jaar oud. 15 jaar lang zorgde Willem voor dat kind en zag hij zijn pluszoon groeien tot een jongvolwassen man. En toen was er de breuk met zijn vriendin. En tot zijn grote spijt ook de breuk met die pluszoon. Een reportage van Brecht Devoldere.

Sociologe Kirsten Van Houdt doet onderzoek naar hoe plusouders naar hun pluskinderen kijken. En naar de reden waarom stiefvaders makkelijker worden aanvaard dan stiefmoeders.

Dat stiefmoeder een negatieve bijklank heeft komt ook door het archetype van de enge, boze stiefmoeder uit sprookjes. Vanessa Joosen, sprookjesonderzoeker aan de Universiteit Antwerpen, vertelt waarom die boze stiefmoeder zo'n dankbaar personage is. En Max Vryens geeft inkijk in de historische achtergrond van een van de bekendste stiefmoedersprookjes: Sneeuwwitje.

'Nooit meer stiefmoeder' is uitgegeven bij Borgerhoff & Lamberigts