Ode aan een roze fluostift

Bassist Lenn Dauphin verzorgde het artwork van de plaat ‘Magic Marker Love’. Tegelijk prijkt zijn foto op het boekje. Lenn, een goede vriend van Bjorn Eriksson, overleed vorig jaar geheel onverwachts. De plaat werd dan ook aan hem opgedragen.

“Vorig jaar is hij overleden na een val, heel plots”, getuigt Eriksson in Allez Allez. “Dit is een beetje mijn verhaal over Lenn. Elk nummer heeft verwijzingen naar zijn leven, zijn persoon. De plaat is van begin tot einde doordringd met Lenn Dauphin.”

“Het is een soort ode, een deel van het rouwproces dat ik zelf ook nodig had. Dat moest er komen.”

Roze fluostift

“Lenn was een lieve man. En de meest grappige man ter wereld.”

“Hij was iemand die ik al heel lang kende. Ik heb veel muziek met hem gespeeld, vooral in countrygroepen. Hij zat in Maxon Blewitt, een groep van mij, en hij was ook bassist bij de liveopnames van The Broken Circle Breakdown.”

Ik vergeleek Lenn met een soort roze fluostift die de hele tijd wil opvallen

“Magic Marker was zijn bijnaam bij Maxon Blewitt. Ik vergeleek hem met een soort roze fluostift die de hele tijd wil opvallen en de aandacht naar zich toetrekt. Dus de plaat heet nu ‘Magic Marker Love’, ofwel: ‘Liefde voor Lenn’.”

Niet de eerste keer

Het was niet de eerste keer dat Eriksson Delcroix een eerbetoon opnam. “Vorig jaar hebben wij een plaat opgedragen aan Tom De Weerdt, ook een goede vriend van ons. Dus dat zijn er twee na elkaar.”

“Het is miserie de laatste tijd. Het is wel goed geweest.”

“Je maakt muziek over wat er op dat moment speelt in je leven. En als dat dan dat is, dan kan je dat moeilijk negeren.”

Een thema als de dood kan ook afschrikken

“Ik weet dat dat nogal zwaar kan klinken voor de luisteraar. En zeker in interviews is het niet altijd makkelijk om over de dood te spreken. Dat kan afschrikken.”

“Maar het is nu gewoon wat het is. Ik hoop heel hard dat de volgende plaat een funky album wordt.”

Ondereen

Alle liedjes op ‘Magic Marker Love’ worden volledig in het Engels gezongen, met één uitzondering. Op het einde van Joey horen we een Nederlandse zin: En als die ploeg is bijeen, dan zingen wij ondereen, geire bij.

“De plaat ging eerst een soort soundtrack worden over het leven van Lenn. Ik ging heel uiteenlopende nummers maken. In eerste instantie wou ik een heel happy plaat maken omdat Lenn zo was. Maar dat is dus mislukt.”

In eerste instantie wou ik een heel happy plaat maken, omdat Lenn zo was

“Joey is begonnen met een nummer van Wannes Van de Velde. Die is heel belangrijk in het leven van Lenn geweest omdat zijn mama een goede vriendin was van hem. Die zongen samen. En Lenn was een heel grote fan, dus ik wou Wannes erin steken.”

“En dan kwam ik bij een volksliedje dat mijn grootvader altijd voor mij zong. Een heel maf nummer met allemaal oude dorpsfiguren. Op het einde weerklinkt dat zinnetje. Ik wou ook dat volkse er nog insteken.”

“Het is ook heel toepasselijk. Als we nog eens bijeen zijn, ooit, wie weet waar of hoe, dan zingen we ondereen, geire bij. Omdat dat heel plezant zou zijn als wij elkaar zouden terugzien.”