"Op fuiven werd ik vaak buitengesmeten als ik een epilepsie-aanval kreeg"

"Als ik een aanval krijg, val ik op de grond. Dan is het met schudden, schokken en trillen over mijn hele lijf. Ik ben dan helemaal weg, bewusteloos.", zegt Jens Dendoncker. Zo'n aanval kan getriggerd worden door allerlei zaken, al hoeft er niet meteen een aanleiding voor te zijn. "Ik heb bijvoorbeeld ooit een aanval gehad door een lamp in het toilet die kapot was en die bleef knipperen"

Hoe begon het? "Ik was een jaar of veertien, toen ik in mijn rechterhand last kreeg van trillingen, gedurende een tiental minuten. Ik vond het niet zo erg en stelde me daar niet veel vragen bij."  Jens heeft ook al één keer een aanval gehad tijdens één van z'n comedyshows. "Ik heb me toen nog net uit de voeten kunnen maken naar de backstage." 

Hij denkt dat de adrenaline tijdens zo'n show de aanvallen op afstand houdt. Om het publiek voor te bereiden op het feit dat het misschien tóch kan gebeuren, begint hij z'n show daar ook mee. 

"Vroeger werd ik buitengesmeten op fuiven, als ik een aanval kreeg. Ze dachten dat ik een overdosis drugs had genomen.", zegt hij.

Jens schuwt zelf het thema niet, integendeel. Zo wil hij bijvoorbeeld ook héél graag peter van de Vlaamse Epilepsieliga worden. Om maar meteen de daad bij het woord te voeren, belde Annemie met professor neurologie Paul Boon, voorzitter van de Vlaamse Epilepsieliga. "Hij klinkt als een uitstekende peter, we gaan dat op korte termijn verwezenlijken.", bevestigde Paul Boon enthousiast.