"Ramadan is de maand van solidariteit. Laat ons daarom meer delen met mensen die vergeten worden"

Alles verandert. Ook hoe wij de ramadan beleven. Vroeger waren Arabische kookprogramma’s en televisieseries vaste kost. Gezinnen zaten tot in de vroege uren aan de buis gekluisterd.

Vandaag lijkt het alsof ze plaats hebben geruimd voor sociale media. De Snapchat- en Instagramstories van onze vrienden zijn realityshows waarin zij opscheppen over hun culinaire avonturen tijdens de ramadan. Je kan alles meevolgen. Van de groenten die gesneden worden, bladerdeeghapjes die gevouwen worden tot hoe ze rijkelijk de tafel dekken.

Vergeet natuurlijk de obligate groepselfies niet om te bewijzen hoe gezellig het wel niet is. Ik vind dat verschrikkelijk.

Waarom? Niet alleen omdat ik er zelf honger van krijg, maar ook omdat ik weet dat vele eenzame en behoeftige mensen meekijken. Mensen die met moeite een volwaardige maaltijd op tafel kunnen toveren. Vluchtelingen, ouderen en mensen in armoede die de ramadan niet als een feest beleven.

De ramadan is de maand van zelfbeheersing, bescheidenheid en solidariteit. Dus in plaats van al dat eten en plezier te delen op sociale media, kunnen we beter wat meer delen met mensen die altijd vergeten worden.

Lees ook