Ria Van Landeghem: "Toen ik eerherstel kreeg, voelde dat alsof ik een record op de marathon had gelopen"

"Ik had besloten alles op alles te zetten voor de Olympische marathon van Seoul in 1988", vertelt Ria Van Landeghem in De Wereld van Sofie, "ik ging speciaal drie jaar in Colorado op grote hoogte wonen.  In aanloop naar de Spelen werd ik derde op de marathon in Boston en vierde in New York. Ik kon wel zeggen dat ik tot de wereldtop behoorde. Eenmaal in Seoul was ik fit en perfect voorbereid, ik wist dat ik er alles voor gedaan had, en dan kwam er plots iets uit lucht vallen dat ik zelf niet kon geloven. Ik werd zonder reden beschuldigd van dopinggebruik. En dan nog door mijn eigen organisatie, het BOIC, die er normaal zou moeten zijn voor zijn atleten.  Ik werd echt weggestuurd van de Spelen als een bedrieger. Ik had twee uur om mijn koffers te  pakken. Ik kon niks doen, het BOIC regelde alles,  ik kon zelfs niemand bellen, er waren geen gsm’s.  Het was echt hels. Al zijn er natuurlijk erger dingen,  ik werd vals beschuldigd van doping, niet vals beschuldigd van moord. Maar ik kon toen zelf mijn onschuld niet bewijzen.  Tien dagen na de Olympische Spelen van Seoul liep ik een andere marathon en verbrak daar het Belgisch record, het is nog altijd de derde beste Belgische tijd ooit. De Belgische geselecteerden voor de Spelen van dit jaar lopen niet sneller dan ik toen."

"In 2017 heb ik dan eerherstel gekregen van het BOIC. Wel nog altijd zonder hun verantwoordelijkheid te nemen.  Maar dat eerherstel heeft wel al veel opgelost.  Wanneer je als bedrieger weggestuurd wordt, dan heeft dat grote gevolgen. Ook voor je vrienden en familie. Er waren twee kampen ontstaan. Zij die denken dat je het wel gedaan hebt en zij die denken dat je het niet gedaan hebt.  Eerherstel, dat is een raar woord. Eer lijkt iets uit een ander tijdperk. Ik zou wel nog altijd willen dat er iets goedgemaakt wordt door degene die toen al die ellende veroorzaakt heeft, die verantwoordelijk was voor het fiasco. Een klein gebaar, een spijtbetuiging zou al volstaan." 

"Toen ik eindelijk kon bewijzen dat ik destijds géén positieve dopingtest aflegde voelde dat alsof ik een record op de marathon had gevestigd. Ik ben dan ook opnieuw beginnen lopen na jaren van inactiviteit, ik wou mijn carrière afmaken die zo abrupt was afgebroken. In 2019 haalde ik het wereldrecord op de marathon bij de Masters (60-plussers), en niet tegen de eerste de beste: ik klopte de Olympische kampioene van Los Angeles ’84."

"Ik heb mijn eerherstel zelf moeten afdwingen, dat is spijtig, maar het voelt wel goed."

Beluister de reportage van Brecht Devoldere via Radio 1 Select.

Lees ook: