Scenarist en auteur Angelo Tijssens groeide op in een gezin vol geweld: “Een kind heeft geen enkele verplichting ten opzichte van een ouder”

“Mijn ouders zijn gescheiden toen ik redelijk jong was”, blikt Tijssens terug op zijn moeilijke jeugd. “Er is mij heel lang het verhaal verteld dat mijn vader mij niet wou zien. Of dat ik heel veel redenen had om hem niet te zien.” 

“Achteraf gezien klopte dat allemaal niet. Maar als kind geloof je dat en denk je dat de wereld is zoals die aan je wordt voorgesteld.”

Een jeugd met blauwe plekken

Tijssens en zijn vader vonden elkaar terug toen hij 15 jaar was. Maar zijn moeder wil hij niet meer zien. Want naast de leugens over zijn vader, was er thuis ook een constante dreiging van geweld.

“Er werd serieus gedronken bij mij thuis en dat ging gepaard met geweld. De meeste kinderen in mijn klas hadden heel weinig blauwe plekken. En als die er dan al waren, was dat van te vallen van het klimrek. Ik had er wel al eens om andere redenen.”

“Ik heb daar heel lang over gezwegen. Ik vraag me ook nog steeds af waarom mensen dat niet merkten. Je denkt dat je je daarvoor moet schamen, terwijl dat natuurlijk helemaal niet zo is. Je maakt jezelf wijs dat dat normaal is, terwijl je eigenlijk beseft dat dat niet zo hoort.”

Het geweld had een enorme impact op Tijssens. “Ik was een heel bang kind. Heel bang om iets verkeerd te doen, want er was altijd die dreiging van geweld.” 

Contact verbroken met moeder

Tijssens besloot om het contact met zijn moeder te verbreken. “Ik heb haar al meer dan de helft van mijn leven niet gezien of gehoord. Dat was de enige optie en ik ben daar onverschillig over geworden. Ik ben voorbij het idee dat ik mijn ouders ‘iets moet’.”

“Een kind heeft geen enkele verplichting ten opzichte van een ouder”, zegt Tijssens. “Die verplichting werkt alleen maar in de andere richting. Te vaak worden we nog gewezen op hoe je wordt geacht je ouders graag te zien. Maar je moet dat verdienen als ouder, dat is geen gegeven.”

“Als samenleving aan alarmbel trekken”

"In de tien geboden staat "eert uw vader en uw moeder", maar er staat nergens dat je je kinderen graag moet zien”, zegt Tijssens ook. “Er wordt gewoon van uitgegaan dat dat zo is!”

“Nochtans is dat niet altijd zo, en dan zouden we als samenleving sneller aan de alarmbel moeten trekken. Ik ben blij dat mensen zoals Hilde Van Mieghem daar mooie programma’s over maken om dingen bespreekbaar te maken.” (Tijssens doelt op de documentairereeks ‘Als je eens wist’ op VRT MAX, red.)

“Ik hoop dat we ons hierdoor in sommige situaties toch sneller vragen gaan stellen. Ons afvragen waarom een kind zo stil is. Of ons afvragen of die blauwe plekken écht wel komen door van het klimrek te vallen.”

Beluister: Angelo Tijssens getuigt over zijn jeugd in de Radio 1-podcast 'Touché'. Hij vertelt er ook over zijn nieuwe roman 'Het einde van de straat'.