Serie 'Squid Game' sluipt leefwereld van kinderen binnen: hoe komt dat en wat kan je doen als ouder?

“We vangen uit verschillende hoeken op dat 'Squid Game' heel hard leeft bij kinderen, vanaf een heel jonge leeftijd al”, begint Karen Linten. Linten werkt bij Mediawijs en is coördinator van MediaNest. “10 jaar is niet uitzonderlijk. En het is een serie die een tienjarige niet hoort te zien, maar de beelden worden massaal gedeeld op sociale media.”

“Die beelden zijn soms heel onschuldig, de outfits van de acteurs bijvoorbeeld, maar er gaan ook video’s rond van gewelddadige scènes. Ondertussen wordt het ook in vlogs (video’s op YouTube) en populaire games nagespeeld”, zegt Linten. 

Kleurrijk en kinderspelletjes

De reeks blijkt een bijzondere aantrekkingskracht te hebben op kinderen. “Ten eerste zijn de kostuums en de decors heel kleurrijk, dus die trekken aan. En het is interessant beeldmateriaal om iets mee te doen op sociale media waardoor het verspreid raakt.”

“Daarnaast gaat de reeks over kinderspelletjes, waardoor het onschuldig lijkt op het eerste zicht. De spelletjes komen uit de leefwereld van kinderen en het ligt dus ook dichter bij hen. Bovendien is het voor kinderen niet gemakkelijk om het onderscheid te maken tussen fictie en realiteit, dus dan sluimert een reeks als deze door in hun leefwereld.”

Schietgebaar

Het effect van de reeks is al te zien op de speelplaats. “Ik hoorde gisteren van een leerkracht dat er bij hen op school niet écht geweld gebruikt wordt, maar er wel gedaan wordt alsof kinderen worden neergeschoten tijdens het spelen van 1-2-3 piano. De kinderen doen alsof ze een pistool in hun handen hebben.”

“Dat is dus geen effectief geweld, maar het maakt wel duidelijk dat het voor die kinderen moeilijk is om het onderscheid te maken tussen de fictieve serie, met geweld dat niet aanvaard wordt in het dagelijkse leven, en hun eigen leefwereld.”

“Praat erover”

Linten hoort ook van ouders dat ze samen met hun tienjarige kijken naar de reeks. ‘We kijken liever samen dan dat ze het achter onze rug doen’, klinkt het dan. ‘Dan kunnen we erover praten’. “Maar die leeftijd van 16 jaar staat daar wel met een reden. Als je weet dat je kind gevoelig is, dan zou ik het zeker uitstellen. Maar samen met je kind willen kijken, vind ik ook heel begrijpelijk.”

Wat als je kind met de reeks in contact kwam? Wat kan je dan doen als ouder? “Het is belangrijk dat we even polsen of ze iets hebben zien passeren en hoe ze zich daar dan bij voelen. Als ze geschrokken zijn, dan gaan we ze best even geruststellen en uitleggen wat het verschil is tussen fictie en realiteit. We moeten hen vooral de ruimte geven om te vertellen hoe ze zich daarbij voelen”, besluit Linten.

Beluister het gesprek met Karen Linten in 'De Wereld van Sofie' via Radio 1 Select.

Lees ook: