Tenen noch tepels op het werk alstublieft

Het weer eist zijn eerste slachtoffers. Mensen die in een blinde paniek niet meer weten wat aan te trekken. En dan maar uit radeloosheid niets aantrekken. Of veel te weinig. Dat is niet de beste oplossing. Niet voor de eigen gezondheid of het eigen gemak, maar vooral niet voor alle arme zielen die eraan blootgesteld worden.

Als de temperaturen zakken onder de nul graden of stijgen boven de dertig dan raken veel mensen de trappers kwijt. Of vinden ze hun sandalen terug of hun mouwloze T-shirts. Ik geef toe: het is niet eenvoudig. We leven in een gematigd klimaat en meer dan 20 graden wijkt de temperatuur nooit af. Met een kleerkast voor het tussenseizoen heb je meestal voldoende. Niet dezer dagen. 

Het zweet komt gutsend uit klieren waarvan we niet eens meer het bestaan wisten. Licht is het sleutelwoord om deze crisissituatie tegen te bestrijden. Licht maar niet weinig. Lichte stoffen, lichte kledij, lichte kleuren. Je moet eigenlijk kijken naar landen waar het vaker warm is. Mensen zijn daar altijd volledig aangekleed in bleke, zon reflecterende stoffen.

Ook de materie is belangrijk: ik zal u niet schokken als ik zeg dat katoen en linnen de uitgelezen stoffen zijn om deze hitte te lijf te gaan. Dat laatste mag je letterlijk nemen. Circulatie is het geheim. Je kleding moet los genoeg zitten om lucht erdoor te laten gaan en op die manier het natuurlijke ventilatiesysteem te laten werken. Het lichaam koelt af door te transpiratie. Het zweet verdampt door er genoeg lucht te laten passeren.

Betekent dit dat u in strandkledij naar het werk kan? Een hard: neen. Denk eens aan uw arme collega’s die niet gevraagd hebben om aan lillend vlees of blakend wit blootgesteld te worden.

De temperatuur maakt al vanzelf mensen ziek, zwak of misselijk. Onwelvoeglijk naakt hoeft daar niet nodeloos aan toegevoegd worden. Niemand op het werk heeft er behoefte aan om je tepel te zien,  noch je tenen, tenzij je pedicure bent of stripteaseuse.