De Ochtend
Traumapsycholoog over vrijlating Olivier Vandecasteele: "Hij heeft nu rust en verbondenheid nodig"
za 27 mei - 8:29
455 dagen zat Olivier Vandecasteele in een Iraanse cel, in fysiek en mentaal erbarmelijke omstandigheden en in grote onzekerheid over zijn lot. Na 15 maanden is Vandecasteele vrijgelaten. Gisteren volgde de emotionele hereniging met zijn familie op de militaire luchthaven van Melsbroek, en dat onder grote media-aandacht.
Hij maakte een goede indruk en volgens minister van Buitenlandse Zaken Lahbib kon er zelfs al een mopje af. Maar hoe staat zo iemand er mentaal voor?
"Ik denk dat het vooral heel belangrijk is om bescheiden te zijn", zegt psycholoog en psychotraumatherapeut Kim Lerouge in 'De Ochtend'. "We kunnen ons nooit helemaal verplaatsen in het hoofd van iemand anders. Het is belangrijk om de man in zijn waardigheid te laten. Iedereen beleeft een traumatische ervaring op een eigen, unieke manier. Hoe hij daarmee omgaat en zal omgaan, is niet te voorspellen."
"De rust bieden die hij nodig heeft"
Als iemand een traumatische gebeurtenis meemaakt, of meerdere traumatische gebeurtenissen na elkaar, is het belangrijk dat hij of zij tijd krijgt om te herstellen, zegt Lerouge. "Het is nu heel belangrijk om zo iemand de rust te bieden die hij nodig heeft, hem zelf te kunnen laten bepalen wat hij nodig heeft. En we moeten vooral het netwerk ondersteunen, de familie ondersteunen, bij de zorg die zo iemand misschien zou nodig hebben."
Dat is misschien wel de belangrijkste boodschap: "De verbindingen die mensen met anderen hebben, die kunnen genezend werken. En daarop moeten we durven te vertrouwen in het begin, en doorheen het hele verdere herstelproces. Die verbindingen zijn heel essentieel. We zijn menselijke wezens, een van onze basisbehoeftes is verbondenheid. Van daaruit kunnen we vaak herstellen."
De familie van Vandecasteele heeft maanden strijd geleverd om hem weer thuis te krijgen, ook voor hen was het een belastende periode. "We denken altijd dat belastende levenservaringen dingen zijn die je zelf meemaakt. Maar wat vaak veel dieper snijdt is de afwezigheid van zorg of liefde die je nodig hebt maar niet krijgt, of niet gekregen hebt, door omstandigheden. Ook voor de familie is het nu evengoed een moeilijke periode."
BEKIJK - Familie verwelkomt Olivier Vandecasteele met open armen op de luchthaven:
Posttraumatische stress-stoornis?
In De Standaard omschrijft Kim Lerouge enkele fases binnen traumabehandeling, al lopen die fases wel door elkaar.
- "Eerst en vooral moet iemand tot rust komen. Essentieel is de opvang in het netwerk."
- "Een volgende stap is de verwerking, waarbij iemand de confrontatie met moeilijke herinneringen aangaat."
- "Daarna volgt re-integratie: mensen worden uitgedaagd om opnieuw betekenis te geven aan hun leven, rekening houdend met wat ze meemaakten."
Lerouge benadrukt in de krant ook dat niet iedereen die zoiets meemaakt per se een posttraumatische stress-stoornis (PTSS) ontwikkelt. "Veel hangt af van de balans tussen iemands veerkracht en aanwezige risicofactoren."
Bron: vrtnws.be en 'De Ochtend'