De Ochtend
VRT-radiojournalist Lucas Vanclooster gaat met pensioen: de stem die je kunst deed zien op de radio
zo 31 mei - 9:23
Enthousiast, eigenzinnig en daardoor meteen herkenbaar: zo klinken de radioverslagen en de reportages die VRT-journalist Lucas Vanclooster de afgelopen 26 jaar voor de radio maakte. Op 15 mei werd hij 65 en dus gaat hij met pensioen.
Bij het radionieuws is hij eerst specialist Verenigd Koninkrijk, Ierland en India. Zo verslaat hij onder meer verkiezingen in India, en slaagt hij er ook in de Noord-Ierse dominee dr. Ian Paisley te vermurwen om een lang interview toe te staan.
Vanaf 2007 wordt cultuur zijn hoofdonderwerp. Radio is geen beeldmedium, maar toch kan hij als geen ander tentoonstellingen en kunstvoorwerpen zo aanschouwelijk voorstellen dat het lijkt alsof je er als luisteraar mee naar staat te kijken. Die gedrevenheid en zijn aanstekelijke enthousiasme worden zijn handelsmerk.
De laatste jaren brengt hij ook online verslag uit over cultuur op de site VRT NWS. Een zoekopdracht op de naam Lucas Vanclooster levert meer dan 500 artikelen op.
Met name twee onderwerpen kunnen altijd op zijn grote belangstelling rekenen. Het eerste is de Open Monumentendag. Als dat evenement zich de afgelopen jaren mag verheugen in stijgende bezoekersaantallen, dan zitten zijn enthousiaste radioreportages daar beslist voor iets tussen.
Lucas Vanclooster maakt er ook een punt van om niet alleen verslag uit te brengen over de Open Monumentendagen in Vlaanderen, maar ook over de tegenhangers in Wallonië en Brussel. Waarmee de radio vaak het enige medium is dat daar aandacht aan besteedt.
Zijn tweede lievelingsonderwerp zijn auto’s in het algemeen en oldtimers in het bijzonder. Over de vroegste modellen van Citroën en Daf kan hij lyrisch worden. En een verslag over het Autosalon is zo beeldend en smakelijk dat je gaat kijken, ook als je eigenlijk niets met auto’s hebt.
In het laatste jaar voor zijn pensioen deelt het leven hem en zijn echtgenote (en radiocollega) Kristien Bonneure een ongenadige klap uit: afgelopen nieuwjaarsnacht verliezen ze hun 21-jarige zoon Frederik die in Vilvoorde in het Zeekanaal Brussel-Schelde terechtkomt en verdrinkt.
Schrijver en chauffeur
Vóór zijn carrière bij de VRT heeft Lucas Vanclooster elf jaar lesgegeven als regent Nederlands-Engels-Economie. Onder de schrijversnaam Johny Van Tegenbos is hij in de jaren 80 ook de auteur van vier romans en enkele verhalen. Hij wordt op dat moment in één adem met Herman Brusselmans en Tom Lanoye genoemd in het rijtje van de literaire 'Mooie Jonge Goden'.
Zijn roman 'De bochtenrijder van de opera' (1989) is deels gebaseerd op zijn ervaringen als chauffeur van Gerard Mortier, artistiek leider van Koninklijke Muntschouwburg. Hij oefent die baan drie jaar uit en vervoert diverse coryfeeën als de Belgische bas-bariton José Van Dam, de Welshe bas-bariton Bryn Terfel, de Spaanse sopraan Montserrat Caballé en de Frans-Zwitserse choreograaf Maurice Béjart, met wie hij tussen Brussel en Parijs urenlange gesprekken kan voeren.
Het weer is niet zoals het zou moeten zijn in mei.
Een enkele keer brengt zijn geheel eigen stijl op de radio hem in een lastig parket. Op 5 mei 2010 – het gaat die nacht vriezen - sluit hij als nieuwslezer het radiojournaal van acht uur ’s avonds af met een uiterst beknopt weerbericht: “Het weer is niet zoals het zou moeten zijn in mei.”
Een VRT-woordvoerster erkent in de krant “De Standaard” dat ze het grappig vond, maar vindt ook dat de luisteraars recht hebben op een correct en volledig weerbericht. “We gaan het daar met Lucas over hebben”, besluit ze.
“Dat is omdat ik weerberichten háát”, zegt Vanclooster. “Zes keer op een avond zeggen dat de wind van ginder komt en dat het zo warm wordt. De mensen vergeten dat toch meteen. Ik betrap er trouwens mezelf op dat ik het zelf ook nooit onthoud. Neen, serieus, wie heeft daar nu iets aan? Het is veel duidelijker als je zegt: het regent of het weer is niet zoals het zou moeten zijn. Dan zeggen alle mensen: juist!”
Beluister het gesprek met Lucas Vanclooster in 'De Ochtend':
Bron: vrtnws.be en 'De Ochtend'
