Waarom Marieke Vervoort een echte heldin is

In de eerste plaats denkt Walter Weyns meteen aan haar strijdlust, zo vertelt hij in 'De Wereld van Sofie'. "Strijdlust is al een basiskenmerk van het heldendom sinds de oudheid. Zeker als je oog in oog met de dood staat. De oerbron van het heldendom is de oorlog. Voor klassieke helden, genre Achilles uit de Ilias, gold: hoe meer mensen je doodde, hoe sterker je werd, hoe groter je status was. Dat zie je nu nog altijd bij 'sporthelden'. Kijk naar Eddy Merckx, die heette niet voor niets De Kannibaal, omdat hij figuurlijk de anderen opvrat." 

Vervoorts vroege dood,  haar (volgens velen) dappere keuze voor euthanasie draagt ook bij tot haar heldenstatus. "Ja een held is ook iemand die zélf zijn leven leidt, die zich niet de wet laat voorschrijven, die grenzen verlegt. De held is niet onsterfelijk, maar blijft vaak wel verderleven in de nagedachtenis.  De roem is de nagalm van het heldenleven."

Wat zoeken we bij helden? Bewondering?  "Wij, gewone mensen, hebben toch vaak de indruk dat we in de modder van het alledaagse levenspad blijven steken. En dan kijken we op naar mensen die zich daarboven verheffen. En dat kan op velerlei manieren.  Denk aan Aleksej Stachanov, de held van de arbeid in de Sovjet-Unie, die tien keer zo hard zou gewerkt hebben als andere arbeiders. Of Marie Curie die hardnekkig bleef onderzoek doen,  ondanks het gevaar voor haar gezondheid."

"Je hebt ook (anti-)helden die in stilte streden, of die in hun tijd niet als helden gezien werden. Zeer veel vrouwen hebben een dergelijk bestaan gehad. Neem nu de begijnen, sterke vrouwen die tegen het patriarchaat ingingen. Die gaan we nu pas als heldinnen zien."

Lees ook: