Wat als je kind antidepressiva moet nemen? Een moeder en haar dochter getuigen

Salomé was 19 toen ze 3 jaar geleden in een depressie belandde. “Die vrolijke meid was er niet meer. Wenen, niet uit haar bed willen, geen motivatie hebben, verdrietig zijn… Op het dieptepunt kreeg ik er geen beweging meer in en dan werden wij wel wat wanhopig en paniekerig”, vertelt Veerle.

“Het kon mij allemaal niet meer schelen”, zegt Salomé. “Ik dacht ook niet dat er iets mis was met mij, totdat mijn omgeving daar iets van zei.” Veerle was bang. “Vooral toen ze zei dat het voor haar niet meer hoefde. Dat ze het allemaal zwart zag.”

Veerle ziet het als een combinatie van smeken en eisen om op te staan. “Het is een mengeling van “Komaan, je moet uit je bed komen” en “Alsjeblieft, alsjeblieft”. Je probeert alles om haar op een of andere manier weer een beetje tot leven te krijgen.”

Medicatie

Uiteindelijk hebben ze overwogen om met iemand te gaan praten. Een psycholoog. “Het was de psycholoog die mij heeft aangeraden om met medicatie te beginnen.” In het begin vond Salomé het moeilijk om te aanvaarden dat ze iets nodig had om terug gelukkig te zijn en om terug zichzelf te zijn. “Ik kon het niet meer zelf.  Ik had altijd een vrij sterke persoonlijkheid, en om dan tot het besef te komen dat ik medicatie nodig heb om me terug beter te voelen, is moeilijk te aanvaarden. Maar daarna dringt het door dat het nodig  is.”

(lees verder onder de foto)

Stond Veerle achter die keuze voor medicatie? “Als het helpt, dan moet het. En dan is het ook goed en wil je het”, zegt ze. “We zagen niet meteen resultaat, maar geleidelijk aan waren er minder dieptes.”

“Dat die dieptes minder diep waren heeft effect op mezelf en op mijn omgeving” valt Salomé in. “Ik voelde me meer stabiel. Het was meer afgevlakt, er waren minder dieptes maar ook minder hoogtes. Ik voelde me niet heel vrolijk, maar eerder minder diep ongelukkig.”

Dat zoveel jongeren antidepressiva slikken, wordt nogal angstaanjagend voorgesteld. Het schrikt Veerle niet af: “Die aantallen liggen wel hoog, maar als je ziet dat er resultaten mee geboekt kunnen worden, dan vind ik het echt wel belangrijk. Het is iemand die zich diep ongelukkig voelt, opnieuw een beetje doen leven of doen willen leven.”

Vanaf dat wordt afgenomen is het terug aan jezelf

Meestal wordt de antidepressiva ook afgebouwd. “Dat is niet gemakkelijk” getuigt Salomé. “Je hebt altijd iets gehad dat je steunt in je gelukkig zijn. Vanaf dat wordt afgenomen is het terug aan jezelf. En het is heel verleidelijk om te denken: ik begin opnieuw. Maar je dieptes worden weer wat dieper, en dan is het de bedoeling dat je gewoon doorzet en denkt: nu moet ik het alleen doen. Als je het blijft nemen, dan kom je in een vicieuze cirkel terecht.”

Therapie in combinatie met de medicatie heeft Salomé geholpen. Tot op de dag van vandaag probeert ze terug te grijpen naar iets dat helpt. “ Als het niet alleen lukt, zijn er mogelijkheden om me beter te voelen.” Met medicatie bijvoorbeeld. “Dus waarom zou ik het niet doen? Maar altijd onder begeleiding natuurlijk.”

Beluister hier de integrale uitzending van 'Achter de Feiten':

Lees ook: