Touché
Wat raakt Luc Coorevits?
zo 31 jan. - 2:15
Het korte termijngeheugen is misschien wat verstoord maar de vroege herinneringen zijn nog niet uitgewist. Het was Luc Coorevits die in 1984 de toen nog piepjonge schrijver Tom Lanoye een podium gaf. 'Behoud de Begeerte' had de missie om literatuur dezelfde ampleur te geven als muziek tijdens een live tournee. ‘Saint Amour’ zorgde voor de grote doorbraak.
Namen als Remco Campert, Connie Palmen of Dimitri Verhulst sierden maar wat graag zijn affiche. Ook al oogstte hij veel applaus, toch liep ook hij grote opdrachten & subsidies mis. Maar hoe moet het verder? Welke impact heeft het begrip ‘tijd’ op zijn leven, wat is de kracht van woorden, en gaat hij Hugo Claus achterna?
Dit zijn de onderwerpen die ter sprake kwamen:
FILM
De favoriete film van Luc Coorevits is ‘Amadeus’ (1984) van Milos Forman, gebaseerd op het toneelstuk van Peter Shaffer.
Hij liet zich ook inspireren door de film ‘Short Cuts’ van Robert Altman.
BOEK
Alle details over Behoud de Begeerte kan je nalezen in dit boek van Matthijs De Ridder:‘Behoud de Begeerte, een literaire geschiedenis 1984-2014’.
TEKST
Zijn favoriete literatuurfragment staat te lezen in ‘Godenslaap’ van Erwin Mortier.
“Natuurlijk was ik jaloers, en ik ben het nog steeds. Jaloers op de schilders, op hun woordenschat van coloriet. Jaloers omdat ik de taal niet kan fijnstampen in een mortier en naar goeddunken vloeiend of pasteus kan maken door er olie doorheen te mengen, noch een nieuwe kleur kan scheppen door wat poeder van het ene woord aan wat poeder van het andere toe te voegen. Jaloers ook, omdat er geen taal bestaat waarmee je eerst een ondergrond kunt aanbrengen, die door het kleurenweefsel dat je er bovenop legt heen blijft schemeren. Jaloers omdat ik een taal zou willen die geen betekenis draagt, maar bovenal intensiteit, een betekenis die aan de betekenis ontstijgt, en die je niet zozeer zou moeten lezen, als wel bezien, met de geletterdheid van het oog, de eruditie van het netvlies.”
Maar ook deze fragmenten wil hij ons niet onthouden:
Leonard Nolens – Verklärte Nacht
We zitten er naakt aan tafel. Je ogen verlichten de kamer.
Je fosforescerende vlinderhanden verschikken de
lucht
Als je tegen me praat of slapen op het zwarte kleed.
Ik raak ze dagelijks aan. Hun
levenslijn weet hoe ik heet.
Hun doorzichtige aders verbergen de loop van mijn lot, de vlucht
Van ons
bloed dat het wit van je wangen verandert in vlekkend verlangen.
De tuindeur waait open. Beginnende
regen doorritselt de bomen,
Besproeit het rukkende raam waarin jij zit te blinken,
Licht waarin ik me
zie, in wie ik misschien verdwijn.
Je stapelt de borden, verwijdert de kruimels en schenkt nog wat
wijn.
Ik hoor in de keuken het blauw porselein en de messen tinken,
Ver. Mijn benen doen pijn van het
niet naar je toe kunnen komen.
Amerikaanse onafhankelijksverklaring, 4 juli 1776
Wij beschouwen deze waarheden als vanzelfsprekend: dat alle mensen als gelijken worden geschapen, dat zij door hun schepper met zekere onvervreemdbare rechten zijn begiftigd, dat zich daaronder bevinden het leven, de vrijheid en het nastreven van geluk.
Fragment uit ‘De man in de rode mantel’ van Julian Barnes:
Toch weiger ik pessimistisch te zijn. De tijd die ik in de verre, decadente, hectische gewelddadige, narcistische en neurotische Belle Epoque heb doorgebracht, heeft me wat opgevrolijkt. Hoofdzakelijk vanwege de figuur van Samuel Jean Pozzi. (….) Die rationeel was, wetenschappelijk, progressief, internationaal n voortdurend op zoek naar nieuwe kennis; die elke nieuwe dag met enthousiasme en nieuwsgierigheid tegemoet trad, die zijn leven vulde met geneeskunde, kunst, boeken, reizen , beau monde, politiek en zoveel mogelijk seks ( al kunnen we niet alles weten). Hij was, goddank, niet zonder fouten. Maar ik zou hem desondanks willen opvoeren als een soort held.
BOODSCHAP
“Wij zijn op aarde om te spelen. Bewandel nooit de weg van de minste moeite. Leg altijd de lat iets hoger dan je zelf aankan. Haal altijd en overal het onderste uit de kan. Laat perfectionisme geen scheldwoord zijn. Doe niet aan anderen wat je zelf niet wil aangedaan worden – een oeroude, wellicht wat naïeve evergreen, die het leven in elk geval een hoop prettiger zou maken mocht iedereen zich aan die regel willen houden. Koester vriendschap. Blijf trouw aan liefdes en geliefden. Wantrouw het gezond verstand. Verwelkom sluimerende dan wel uitslaande verliefdheden. Wees teder en onkuis. Vier het leven. Leef, leef, leef.’”
Zie ook : 'Aanbevelingen voor een leven‘
MUZIEK
- The Rolling Stones - Paint it black
- Tom Waits – I hope I don’t fall in love with you
- David Bowie - Heroes
- Mark Lenegan & PJ Harvey - HIt The City
- W.A. Mozart - Serenade in B Flat, K. 361 (Gran Partita, III Adagio) uit de soundtrack van ‘Amadeus’
- Patti Smith - People have the power
- Bruce Springsteen - Bobby Jean
- David Byrne - Road To Nowhere
- Bob Dylan & The Band - Forever Young
Abonneer je hier op de Touché-muzieklijst.
Touché gemist?
Abonneer je dan snel hier op de podcast.
Een overzicht vind je terug in het Touché archief!