Jan Verveckken, oprichter van
Work in Progress, stelt daarentegen dat we te weinig naar onszelf kijken en te veel naar het werk bij een burn-out. Op 5 februari 2015 al stuurde werkgeversorganisaties Voka, UNIZO, VKW en VBU een persbericht uit waarin ze oproepen om niet alleen naar de werkgever te kijken.
Verveckken is zelf 18 maanden thuis gebleven met een zware burn-out. Hij had net een doctoraat achter de rug, en was in de opzeg van zijn werk. Veel stress dus op professioneel vlak, maar toch wijt hij daar zijn burn-out niet aan:
Werk is een conditie, en dat is niet de oorzaak voor een burn-out. Het is niet de verantwoordelijkheid van de werkgever om die werkcondities te veranderen, dat is mijn verantwoordelijkheid.
Bij hem lag de oorzaak in het uit handen liggen van zijn zelfwaarde. Voor Verveckken was het belangrijker dat anderen vonden dat hij goed bezig was, dan dat hij zelf gelukkig was met de dingen die hij bereikte. En dat zorgde voor een complete crash: "Bij mij viel mijn interesse in taal en communicatie volledig weg. Ik kon geen volzinnen meer maken. Mijn lichaam zei stop, mijn hersenen zeiden stop, en ik was gevangen."
Opmerkelijk: achteraf gezien is hij blij met zijn burn-out. Net omdat hij tegen die muur is gelopen, heeft hij zijn leven kunnen heroriënteren:
Ik ben veel gelukkiger dan ik ooit was. Daarom is het voor mij een heel heilzame gebeurtenis geweest.
Jan Verveckken wil een zelfhulpgroep oprichten in Vlaams-Brabant, regio Leuven. Je kan hem
hier contacteren.
Kitty Leperre wil ook een zelfhulpgroep starten in Oost-Vlaanderen; regio Oudenaarde. Mensen kunnen instappen en stoppen wanneer ze dat willen. Je kan haar bereiken op kitty_leperre@hotmail.com
Foto © Pixabay