Bruce Springsteen - Only the Strong Survive

De eerste woorden op de plaat zijn: “Now, I remember my first love”. En dat is precies wat hij gedaan heeft. Vijftien liedjes verzameld uit het soul- en r&b-repertoire waar hij in zijn jeugd zo van hield. Alweer verrassend: naast enkele classics als 'What becomes of the broken hearted' of 'Nightshift' zijn dat grotendeels minder bekende, vergeten pareltjes.

Die eigenzinnige keuze zorgt ervoor dat het interessant en boeiend blijft; een mens ontdekt op die manier al eens iets nieuws. Obscure songs van The Temptations ('I wish it would rain') en The Four Tops ('When she was my girl'). Of 'Soul days' van de volkomen onbekende Jonnie Barnett, in een duet met soullegende Sam Moore, die ook mag meezingen op 'I forgot to be your lover' – een verloren track van Booker T. Jones.

Naar eigen zeggen wou Springsteen eens “gewoon zingen”. Wel, dat doet hij uitstekend. Loepzuiver. Met volle overgave en hoorbaar veel plezier. Op 'The Sun ain’t Gonna Shine Anymore' van de (overigens spierwitte) Walker Brothers bijvoorbeeld haalt hij nog eens de Roy Orbison in zichzelf naar boven. Magistraal.

Maar die zuiverheid zit helaas ook net iets te prominent in de productie. De violen en blazers en koortjes klinken vaak te proper, ’n beetje gladjes zelfs - zeker voor genres waarvan we enige korreligheid en ruwheid verwachten.