Peter Gabriel - i/o

De titel ‘i/o’ zou voor ‘input/output’ kunnen staan, maar tegelijk bedoelt Peter Gabriel er een maan van Jupiter mee die ‘Io’ heet. Dat weten we omdat hij sinds begin januari van dit jaar elke volle maan een nummer uit ‘i/o’ loste. Daardoor ken je al een groot deel van de plaat. In één versie tenminste, want elke track kreeg 2 mixen: een Bright-Side- en een Dark-Side-mix. Zoals de maan ook een heldere en een donkere kant heeft. Je kiest naargelang je stemming.

Voor een album dat langer werd voorbereid dan de gemiddelde Rode Duivel leeft en dat opgenomen werd in Engeland, Zweden, Zuid-Afrika, Italië en Canada, klinkt ‘i/o’ verrassend coherent. Fris ook, dichter bij de energieke Peter Gabriel uit zijn glorietijd (die van Sledgehammer of Shock the monkey) dan de meeste van die nevenprojecten waardoor hij zich van hoofddoel ‘i/o’ liet afleiden.

Zonder dat we hier een nieuwe Sledgehammer of Shock the monkey op ontdekken. Maar dat hoeft ook niet zonodig als je in meervoud bewezen hebt wat je kan. Want de nieuwe songs blijven wel moeiteloos overeind tussen de classics, merkten we deze zomer nog live in het Sportpaleis. Hopelijk niet zijn laatste concert in ons land. Ook al is dit dan misschien zijn laatste plaat...