Geen mens koestert nog de illusie dat de Arabische dominostenen als vanzelf zullen omvallen. Zie Jemen, Bahrein, Libië en Syrië. Volgens mensenrechtenmilitanten en getuigen heeft de Syrische politie gisteren in de zuidelijke stad Deraa - of Daraa - zeker 100 mensen gedood. In de stad zijn vandaag ruim 20.000 betogers opgedaagd voor de begrafenis van slachtoffers van het geweld.
Volgens andere anonieme getuigen - het blijft behelpen voor de persbureau's - zijn er bij het neerslaan van het protest tegen de regering minstens 22 mensen gedood en meer dan 250 gewond. Dat gebeurde toen de veiligheidstroepen de Omariamoskee bestormden en het vuur openden.
Sinds de noodtoestand er in 1963 werd uitgeroepen hebben de ordediensten 'ruime bevoegdheden' en geldt Syrië als een van de meest repressieve staten van het Midden Oosten.
NYT-columnist Thomas Friedman maakt vandaag een onderscheid tussen twee soorten landen in het Midden-Oosten: 'echte landen' en territoriale constructies met clans en sektes (Libië, Syrië ...). Een revolutie slaagt volgens hem beter in echte landen (Tunesië, Egypte)waar je tenminste kan strijden tegen een dictatoriaal regime.
Lees en beluister ook
