Yassine Ouaich: “Het is niet gemakkelijk als je je een Belg voelt, maar je blijft stoten tegen dingen die je eraan herinneren dat je een Marokkaan bent”

Yassine Ouaich kan je kennen door zijn rol in 'Grond' en als makelaar in 'De Twaalf'. Terwijl hij daar altijd een personage speelde, is hij in de podcast 'De 9 Levens van Yassine' volledig zichzelf. “Voor mij was het bijna een spirituele reis”, vertelt Yassine. “Ik kwam zoveel mensen met mijn achtergrond tegen, maar we hebben nooit leren communiceren met elkaar.”

“Hoewel ik sommige van mijn gasten niet persoonlijk kende, kende ik hen wel. Als Belgen met Marokkaanse achtergrond delen we een gemeenschappelijk leed. We hebben hetzelfde DNA, dezelfde culturen en verrijkingen gekend.”

Tussen twee werelden

Die verrijkingen, zoals hij ze zelf noemt, zijn niet altijd makkelijk geweest. “Je kiest niet waar je geboren wordt. Ik voelde al snel dat ik tussen twee, zelfs drie werelden leef.” Yassine is de zoon van Marokkaanse ouders en groeide in België op. “Tussen school en thuis zat een enorm cultureel verschil.”

“Ook vandaag nog merk ik dat jongeren van de tweede en derde generatie geen klik voelen met hun ouders, omdat er een generatiekloof is.” Voor Yassine leidde dat ertoe dat hij zich steeds meer tot de jongens op de straat aangetrokken voelde. “Ik ben geen slachtoffer, maar als je niet in balans kan zijn met wie je bent, dan ontstaat er een serieuze tornado.”

“Ik dreef meer en meer weg, tot ik op een gegeven moment dingen ging doen om de pijn te verzachten. Drugs kosten geld. In mijn omgeving zag ik vrienden dingen doen waarvoor je jaren de bak in draait.”

Yassine nam op een bepaald moment zelf de beslissing om het tij te keren. “Tijdens een afspraak met een maatschappelijk werkster, barstte mijn mama plots in tranen uit. Wij praatten nooit over gevoelens, maar toen is het zaadje voor mij geplant: vanaf nu ga ik het anders doen.”

Hoge verwachtingen

Zijn familie trots maken, dat is wat Yassine tot op vandaag drijft. “Mijn vader is opgegroeid, geboren en getogen in Marokko. Hij kwam naar België om zijn kinderen een betere toekomst te geven.” Als zoon voelt Yassine de druk: “Het werd er bij ons in gedrild dat ik een hoger diploma moest halen, moest studeren. Ik communiceer met mijn vader altijd via mijn werk, want daar liggen zijn verwachtingen.”

“Maar het is niet altijd gemakkelijk om met mijn ouders te praten”, zegt Yassine. “De eerste generatie heeft heel andere principes en verwachtingen, ze komen uit een andere cultuur. Het is moeilijk om aan die verwachtingen te voldoen.”

De struggles die Yassine als tweede generatie ervaart, deelt hij met de gasten in zijn podcast. “Ik wilde criminologie studeren, maar ik voelde me daar totaal niet op mijn plaats. Ik was de enige met een kleur, opgegroeid in een heel andere leefwereld. Omdat ik altijd mijn hart volg, heb ik daarna gekozen om te acteren.”

Maar ook op audities ontmoette hij zelden iemand met een gelijkaardig parcours. “Ik worstelde nog steeds met een bepaald zelfbeeld, een bepaalde druk. Ik wilde mijn moeder geen verdriet doen en tegelijk de verwachtingen van mijn vader inlossen.” Uiteindelijk slaagde Yassine er toch in om rollen waar hij auditie voor ging doen, te pakken te krijgen.

“Ik herkauw nog steeds het moment van de première van “Grond”. Toen al had ik meer gekregen dan ik wou, mijn mama was super trots. Ik vind het belangrijk om dan ook even de tijd te nemen om tevreden en dankbaar te zijn.”

Vaderland én moederland

Hoe dan ook is het voor Yassine geen of-of-verhaal: “Ik heb een vaderland én een moederland, Marokko en België. Die twee culturen, die twee gemeenschappen, proberen in harmonie te zijn met elkaar, maar kunnen elkaar niet altijd vinden.”

“Het geeft me veel voldoening dat ik mijn verhaal kan vertellen. Ik acteer in eerste instantie niet voor een publiek, maar wel voor mijn familie en naasten”, besluit Yassine.