Culture Club
Lisette Ma Neza eert Anton Corbijn
vr 2 okt. - 6:54
Een van haar stukken maakte ze enkele minuten voor ze op de radio kwam. Het is een improvisatie – een waterval van woorden – die de eerste indrukken van de dichteres over de expo benadrukken. Zelf noemt ze het een samenvatting en een ode aan de hele foto-expo.
Lichamen die niet verouderen, die stilaan als screenshots in ons opgeslagen zijn. Ik hou me vast aan de waarheid van tussenin het kader, vanbinnen in het kader. Wat daarbuiten gebeurde, dat weet niemand.
De supersterren en –helden die Anton Corbijn fotografeerde, worden volgens Ma Neza ineens veel ‘echter’. Ze vindt het mooi en indrukwekkend om naar te kijken en vergeet even de echte wereld.
We vergeten even dat we in de storm, in een doolhof van ziekbedden en kleurcodes zijn. We vergeten dat we in Knokke zijn.
Daarbij zegt ze dat de fotokaders voor even ‘haar huis zijn geworden’.
Rwandese cultuur
Lisette zelf is een dochter van twee vluchtelingen. Ze is in Nederland opgegroeid, maar woont ondertussen in Brussel, waar ze film heeft gestudeerd. In 2017 wint ze het Belgisch Kampioenschap Poetry Slam. Maar wat is dat nu eigenlijk? De dichter of dichteres moet in zo’n ‘slam’ eigenlijk de jury en publiek in een paar minuten weten te overtuigen. Alles draait om performance: ritme, timbre en taal moeten goed zitten. Haar talent heeft ze volgens haar te danken aan haar Rwandese afkomst. De taal is veel meer een beeldspraak.
Haar kamertje
Ook zij heeft tijdens de coronacrisis op alternatieve manieren moeten performen. Een publiek heeft ze heel hard gemist. In het begin had ze dan ook veel schrik dat de crisis haar inspiratie zou weghalen, maar ze vond terug moed door een boek dat ze las: 'Letters to a young poet' van Rainer Maria Rilke. Daarin staat:
Zelfs als je als dichter in de gevangenis terechtkomt, is er altijd iets waarover je kan schrijven. Misschien niet over de wereld waarin je nu zit, maar je hebt nog altijd je jeugd.
Hierdoor geloofde ze erin zelf dagen op haar kamertje te kunnen zitten en nog steeds te kunnen schrijven. Ze bewijst het ook. De protesten van Black Lives Matter, die ontstonden na het gewelddadig optreden van een Amerikaanse agent bij de Afro-Amerikaan George Floyd, kon ze niet bijwonen doordat haar familie zich zorgen maakte over het coronavirus. Dus besloot ze een poetry slam te schrijven. Door de coronacrisis leerde ze daarbij ook nog een keer gitaar.
Beluister de stukken van Lisette Ma Neza hieronder:
