“Lokaal is het armemenseneten, maar eens je in de grote steden komt wordt het een delicatesse”

“Ik heb heel weinig problemen met het feit dat er gejaagd wordt om de lokale bevolking eten te geven”, vertelt Verheyen in Interne Keuken. “Mensen die in het regenwoud wonen hebben weinig alternatieven. Het is niet eenvoudig om vee te houden, het blijft niet leven”. Het vee dat ze wel hebben is kostbaar. “Voor die mensen is dat vee een bank met interest. Een geit kan geitjes krijgen, dat is in feite een spaarpot”, gaat hij verder.

“Jammer genoeg gaat men meer en meer jagen om te verkopen aan mensen die in de stad wonen. En zelfs aan mensen die in Brussel, Londen of Parijs wonen. Je hebt een miljoenenpubliek dat niet meer lokaal is maar die wel consumenten zijn”, aldus Verheyen. En dan vormt het fenomeen volgens hem wel een probleem.

Lokaal zal er wel niet snel minder bushmeat gegeten worden. “Het vlees is er goedkoper. En zolang dat het geval is zullen mensen dat blijven kopen”, zegt Verheyen. “Daarnaast heb je ook het feit dat mensen die in Brussel wonen bereid zijn om er redelijk wat voor te betalen”.
“Het is een paradox. Lokaal is het armemenseneten, maar eens je in de grote steden komt wordt het een delicatesse”, gaat hij verder.

Bushmeat vormt een risico voor de volksgezondheid. Het vlees kan virale ziektes zoals ebola binnenbrengen. “Mensen gaan lokaal apen of andere zoogdieren vangen, doden en opeten waardoor ze besmet geraken”, aldus Verheyen. “Als die besmetting van mens tot mens overgaat krijg je een epidemie zoals we nu zien in Oost-Congo”.

Bron: VRT NWS en Interne Keuken