Zijn er brave en stoute eekhoorns?

Dat er stoute en brave honden zijn, dat weet iedereen, maar geldt dat ook voor eekhoorns? Dat is grondig onderzocht. Hans Van Dyck, professor gedragsecologie aan de Universiteit van Louvain-la-Neuve praat ons bij. “Het zijn Amerikaanse onderzoekers die het individuele gedrag van een aantal goudmantelgrondeekhoorns in de Rocky Mountains onderzocht hebben. Men heeft die gemerkt aan hun oren, zodat ze elk individu konden volgen.”
“De onderzoekers hadden een soort 'plooibare arena' die ze in de weilanden konden zetten en dan laadden ze de diertjes daarin. Ze keken of de eekhoorns heel exploratief waren en meteen op zoek gingen in die arena of dat ze in een hoekje bleven zitten. Zo stond er ook een spiegel in de arena. Mensen herkennen zichzelf vanaf 2 à 3 jaar in een spiegel, net zoals eksters, dolfijnen en olifanten. Maar de meeste dieren – en dus ook eekhoorns – kunnen dat niet en denken dat hun spiegelbeeld een soortgenoot is. Dankzij die spiegel konden de onderzoekers zien hoe de eekhoorns zouden reageren op een soortgenoot. Aan hun gedrag hangt dan een score vast.” 
Hoe verklaar je die verschillende persoonlijkheden, want die eekhoorns leven toch allemaal in dezelfde omstandigheden? “Ze leven inderdaad in dezelfde omstandigheden maar sommige persoonlijkheidskenmerken hangen samen: degenen die actiever zijn, zijn ook socialer. De andere kenmerken staan losser van elkaar. Dat is interessant voor biologen om te gaan achterhalen waarom er niet maar één karaktertype is. Agressiviteit bijvoorbeeld: dat is vaak nuttig in de natuur dus waarom zijn er überhaupt eekhoorns die minder agressief zijn? Wat we zien, is dat die dieren de omgeving op een andere manier gebruiken. Sommige jaren is het heel voordelig om erg agressief te zijn, andere jaren kan je best in een hoekje blijven zitten en kom je zo beter aan je trekken. Dus in omgevingen waar het nooit helemaal duidelijk is wat de enige echte optimale strategie is, zien we verschillende persoonlijkheden naast elkaar voorkomen.”