"Mama, mijn vrienden willen geen kindjes, want daarvoor moet je seksen en dat vinden ze vies."
di 30 jan. - 4:41
Miro: "Mama, mijn vrienden willen geen kindjes, want daarvoor moet je seksen en dat vinden ze vies."
Ik: "Oh... Weet je wat seksen is?"
Miro: "Nee."
Ik: "Zou je het graag willen weten?"
Miro: "Ja."
Wat volgde was een gesprek over - neen, niet de bloemetjes en de bijtjes – seks... Wat het is. Waarom volwassenen het doen en dat je elkaars grenzen moet respecteren. Dat het te maken heeft met liefde en graag zien, dat er kindjes kunnen van komen en hoe dat dan allemaal werkt. En dat hij, als hij nog vragen heeft, ze altijd mag stellen.
Voor ik mama werd, heb ik dit gesprek talloze keren in mijn hoofd afgespeeld. Wat zeg je erover? Hoe breng je seksualiteit aan? Begin je er zelf over? Nu denk ik: je kan er maar zo eerlijk en open mogelijk over zijn, zonder over - ik zeg maar wat - je eigen seksleven te beginnen.
Seks als een normaal gegeven in de opvoeding en een deel van het leven (want dat is het toch?), zonder taboes. Zodat ze niet nog méér worstelen met hun eigen seksualiteit en hun grenzen kunnen aangeven.
Twee dagen later, op de achterbank van de auto:
Miro: "Guus*, jij vindt seks vies, hè?'
Guus: "Neen."
Miro: "Dan weet je ook dat seks eigenlijk iets mooi is?"
Guus: "Eeeeuh... maar Miro, zullen we daar straks op de trampoline verder over praten? Je weet toch wel dat (wijst naar mijn stoel) je mama hier ook is?"
Miro: "Ja, maar van mijn mama mag ik praten over seks. Ze heeft het me zelfs uitgelegd!"
Guus: "Pietzak!" - prachtige woordkeuze.
