Meneer Wilder en ik

Een schrijver wiens beste jaren achter zich liggen schrijft een boek over een filmcomponiste die aan het eind van haar carierre terugdenkt aan een regisseur die over zijn hoogtepunt heen is die een film draait over een diva op haar retour. Om maar te zeggen: het zou kunnen dat het gesprek zaterdag een zekere melancholie in zich draagt. 

Het idee kwam van Lucas Vanclooster, helaas moeten we hem ex-collega noemen, al is vriend des huizes een veel correctere omschrijving. Lucas wil reclame komen maken voor ‘Meneer Wilder en ik’, de meest recente roman van Jonathan Coe. Dat is dus de schrijver, die volgens Lucas alles behalve op zijn retour is.

Hij vindt het een fantastisch mooi boek. Over Calista Frangopoulou, Billy Wilder en Fedora. Dat zijn resp. de componiste, regisseur en actrice van hierboven. De twee vrouwen zijn fictief, Billy Wilder is tot nader order een van de beroemdste filmregisseurs aller tijden. Neem nu de slotscène van Some Like It Hot. Daarvoor alleen verdient hij een Oscar.

Een zeer fascinerende figuur op een van de meest pijnlijke (maar daardoor ook een van de meest aangrijpende) momenten van zijn leven: wanneer (hij voelt dat) het bergaf begint te gaan. Omdat hij door de tijdsgeest wordt ingehaald. Omdat de 'baarden' - Spielberg, Scorsese en Copolla - de boel overnemen:  

Ergens in het boek stelt hij voor om 'Jaws in Venetië' te draaien. De producent heeft niet door dat het een grap is. 

Beluister het volledige gesprek :