MH17: "Mensen hopen vooral dat hun geliefden niet voor niets zijn gestorven"

Eric de Soir, traumatherapeut, stelt dat het rouwproces voor veel mensen pas begint als ze weten wat de oorzaak is geweest. Dat is het begin van de verwerking:

Mensen hebben een zondebok nodig, waarop ze al die emoties kunnen kanaliseren. Je bent een dierbare kwijt, je staat daar totaal machteloos tegenover. Er ontstaat een woede, en die woede blijft eigenlijk opgesloten zitten als een vorm van emotie die pas kan stromen als er een schuldige is.

Een schuldige is voor veel mensen dus noodzakelijk. Dat hangt samen met het feit dat nabestaanden vaak hopen dat hun geliefde niet voor niets is gestorven. Er moeten lessen worden getrokken zodat rampen worden voorkomen.

Volgens de Soir is dat anders bij natuurrampen en ongevallen, waar er niet echt een schuldige is:"Hoe meer een ongeval te wijten is aan een schuldige, en hoe meer het een intentionele daad is die onschuldigen treft, hoe moeilijker alles te verwerken is." 

Als er in zo'n situatie niet meteen een schuldige kan worden aangewezen, ontstaat er een heel andere beweging in de groep van rouwenden. Ze worden opstandig, gaan wantrouwen, krijgen het gevoel dat er informatie wordt achtergehouden. En hoe langer de antwoorden uitblijven, hoe moeilijker het wordt:  

Je staat elke dag op met dat verlies, en je gaat er elke dag mee slapen. In het begin omarmt een hele natie of zelfs een heel werelddeel je als slachtoffer, maar ook die aandacht droogt ooit op.

Foto © Roman Boed