"Mijn amputatie was een 'opluchting'"

Toen Sven Decaesstecker 10 jaar was, was hij al een talentvolle zwemmer. Maar toen kreeg hij botkanker, en werd zijn onderbeen geamputeerd.   Het klinkt vreemd, maar gezien de omstandigheden was hij daar relatief blij mee.

Tijdens de chemotherapie mocht ik niet zwemmen, omwille van het infectiegevaar.  De amputatie was een soort ‘opluchting’: dan zou ik genezen zijn, en kon ik terug zwemmen.

Zoveel jaren later blijft de angst voor kanker er nog altijd inzitten. “Een aantal jaar geleden werd er bij mij een klein oppervlakkig gezwel gevonden, waarvoor enkel een operatie nodig was. Sindsdien ben ik dubbel voorzichtig, en zal ik al wat vlugger de telefoon nemen, en mij laten checken.”

Live-verslaggeving

Als valide zwemmer behaalde Decaesstecker al een mooie oogst medailles. Als zwemmer met een handicap doet hij het ook uitstekend. Zo zal hij ons land vanaf 7 september vertegenwoordigen in Brazilië, in de 200 meter wisselslag en de 400 meter vrije slag.  Maakt "de Pieter Timmers van de Paralympics" kans op een medaille?  

Ik hoop op twee finales, en als er een medaille uit de bus komt, is dat mooi meegenomen.

Hij vindt het wel jammer dat de aandacht veel minder groot is dan die voor de Olympische Spelen. Al heeft hij de aandacht wel zien stijgen sinds zijn eerste deelname in 2004.

“Misschien zijn mensen minder thuis dan tijdens de zomer, en is het daardoor minder haalbaar?” vraagt hij zich af. Hij probeert zich er in ieder geval zo weinig mogelijk druk over te maken. “Ik kan er weinig aan veranderen, dus is het beter om me er niet zo druk in te maken. Dat zou mijn prestaties in het gedrang brengen.”

Beluister hieronder het volledige interview: