“Mijn leven was mijn werk”

Het afgelopen jaar was zeker niet het leukste van mijn leven, zegt Hilde. Ze had het ontslag erg onderschat. Het gaat niet alleen over een job verliezen, maar ook over je identiteit, je tijdsindeling, het gevoel waardevol te zijn.

Ik zeg dit zonder natrappen, maar de manier van ontslag heeft mijn mensbeeld veranderd.

De manier waarop ze werd ontslagen was voor Hilde erger dan het ontslag zelf. Toen haar bedrijfswagen lang op zich liet wachten pleegde ze een aantal telefoontjes. Tot ze werd opgebeld door de personeelsdienst. Zij lieten haar weten dat de wagen niet zou worden geleverd, omdat de hoofdredactie haar wou ontslaan. Van de hoofdredactie zelf heeft ze niets meer gehoord.

Hilde vertelt over haar schaamte. Ze wou niet thuis gezien worden midden in de dag en sloop langs de muren om een boodschap te doen. Of ze kocht dure groenten omdat ze vreesde dat de groeteboer het anders zou merken dat ze ontslagen was.

In haar boek laat ze ook andere mensen aan het woord. Sommigen zijn blij met het ontslag, omdat het een nieuwe toekomst biedt. Zijzelf schreef ondertussen twee boeken, ééntje over haar ontslag, en één over Benjamin Feys, een jongeman die betrapt werd met cocaïne in Bolivia en daarvoor in de gevangenis zat.

Een tip van Annemie voor mensen die hetzelfde meemaken. Lees een goed boek, zegt ze, zoals dat van Hilde Sabbe.

Herbeluister hier het verhaal van Hilde Sabbe: