Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

ontbreekwoordenboek

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

De Wereld van Sofie

Marleen Gordts: "Mijn vader was een rebel, maar zeer geliefd"

vr 19 jun. - 10:39

Op zes april deed voormalige televisiepresentatrice Marleen Gordts een oproep: ‘Blijf in uw kot. Hou je aan de coronamaatregelen.’ Ze had een goede reden om die oproep te doen. Zij was net haar vader verloren aan Covid 19. Marcel Gordts werd 85 jaar.
Marcel Gordts

"Mijn vader was een beetje een rebel”, vertelt Marleen in De Wereld van Sofie. “Hij trok zich niks aan van wat mensen dachten, deed gewoon zijn eigen ding. Dat leverde vaak stevige discussies op. Hij was kritisch, las ontzettend veel en had vele interesses. Het was iemand die altijd op zoek was, hij was rustig en onrustig tegelijkertijd.”

'Jim de cowboy'

Marcel had graag fotografie gestudeerd, maar is uiteindelijk onderwijzer geworden. “Ook op school was hij rebels, hij heeft vaak tegen de kar van de directie gereden. Maar de leerlingen waren dol op hem - ze noemden hem ‘Jim de cowboy’, kun je je voorstellen?...”

Altijd iets te beleven

Marleen heeft altijd een goeie band gehad met haar vader. Hij gaf haar leestips, en er viel altijd wel wat te beleven met hem: “Toen ik 12 jaar was, gingen we voor een maand op vakantie naar Spanje. Met z’n vijf in een Deux Chevaux – met alle valiezen erbij! Papa had een systeem uitgedokterd om alles in de auto te krijgen, en we mochten niet bewegen want dan kon de koffer niet meer dicht.”

Na dagenlang rijden langs de secundaire wegen, kwamen ze aan in Spanje: “Mijn vader wilde het gloednieuwe museum bezoeken van Salvador Dali in Figueres, maar bij aankomst bleek dat dat pas drie dagen later zou opengaan. Mijn vader heeft dan zo hard gezaagd dat ze ons uiteindelijk hebben binnengelaten! Typisch mijn vader.”

Le Moribond

Op het rouwkaartje van Marcel Gordts staat een stukje tekst uit ‘Le Moribond’ van Jacques Brel. Het lied gaat over iemand die weet dat hij gaat sterven en afscheid neemt op een sarcastische manier. “Mijn vader was een grote fan van Brel, ik vond het zeer passend. Het refrein gaat als volgt:

Je veux qu'on rie
Je veux qu'on danse
Je veux qu'on s'amuse comme des fous
Je veux qu'on rie
Je veux qu'on danse
Quand c'est qu'on me mettra dans le trou

Mijn vader zou het ook zo gewild hebben: hij zou niet willen dat we zitten kniezen, maar dat we van zijn afscheidsplechtigheid iets moois maken. En dat gaan we ook doen, binnenkort. We gaan ons amuseren en een glas op hem drinken!”

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet