Na ons de zondvloed

Kadir Van Lohuizen heeft een reis gemaakt langs plekken waar de dreiging van het stijgende zeeniveau voelbaar is. Laaggelegen gebieden, van Terschelling vlak bij huis tot de Marshalleilanden in de Stille Oceaan, waar men zich voorbereid op het verdwijnen van het atol. In Jakarta, Miami, Bangladesh en Kiribati is onze toekomst al begonnen.

Het resultaat is een foto-tentoonstelling in het Scheepvaartmuseum in Amsterdam, en een documentairereeks waarnaar wij geboeid hebben gekeken. De vier afleveringen ervan zijn nog te bekijken op de website van de NTR. Die documentaire gaat er niet over hoe we de stijging van de zeespiegel kunnen vermijden. Daarvoor is het te laat. Het gaat over adaptatie, hoe passen we ons aan aan de nieuw realiteit.

De Amerikanen trekken hun schouders op. Ze blijven twijfelen of er echt iets aan de hand is, en ze rekenen op hun verzekeringspolis. De Nederlanders zijn aanpakkers, ze gaan de strijd aan met het water zoals ze dat al eeuwen doen. En dat mag wat kosten. Op de Marshalleilanden en in Bangladesh is de toestand dramatisch. Er is geen geld voor grootschalige plannen. En mocht dat geld er wel zijn, dan maakt de geografie het onmogelijk om het wassende water weg te houden.

Je wordt er niet vrolijk van. Maar ik zou toch maar kijken naar "Na ons de zondvloed", die documentaire van Kadir Van Lohuizen