Olaf stond zomaar een nier af aan iemand die hij niet kende

Wat bezielt iemand om zomaar een nier weg te geven? “Ik had in het nieuws gehoord dat er veel mensen lang op de wachtlijst staan, en die gedachte bleef in mijn hoofd spelen” zegt Olaf in “De Bende van Annemie”. En toen hij vervolgens ook nog een aflevering van "House M.D." zag waarin iets gelijkaardigs gebeurde, had hij het gevoel van “Eigenlijk klopt dit wel”.  Vervolgens nam hij contact op met het dichtstbijzijnde ziekenhuis, in Edegem.

Ik belde het ziekenhuis met de vraag: ik heb een nier over, kan ik die bij jullie doneren?

Dat ziekenhuis van Edegem kreeg nog maar twee keer eerder zo’n aanbod: één keer van een student en één keer van iemand die levenslang in de gevangenis zat.  Maar uiteindelijk bleek het technisch toch niet mogelijk te zijn in België: “ze zijn niet voorzien op zulke gevallen”.

Het Erasmusziekenhuis in Rotterdam wou het wel doen, daar komt het vaker voor.  Eerst moest hij nog medisch en psychologisch gescreend worden, “maar daarna was het puur een kwestie van een paar weken wachten”. De klus was dus snel geklaard, en de pijn was ook snel voorbij.  Hij kon ook vlug weer aan het werk.  

300 euro voor een nier

Olaf heeft zijn naastenliefde via zijn opvoeding meegekregen. Voor zijn moeder was dat erg belangrijk, al was dat meer vanuit godsdienstig perspectief.

Ik heb zelf niks met God, maar ik ben wel van mening dat het leven een stuk mooier zou zijn als we allemaal voor elkaar zouden zorgen.

Daarnaast kan een mens prima overleven met één nier.  Olaf heeft ook nergens last van.En wat als hij iets aan zijn andere, gezonde nier krijgt? Dan krijgt hij wat voorrang van Eurotransplant op andere patiënten, omdat hij zelf al ooit een nier heeft gedoneerd. “Het is een soort veiligheidsnet”.

Voor het geld moet je het alvast niet doen: “Ik heb er in Nederland zo’n 300 euro voor gekregen” zegt Olaf.