Interne Keuken
Onder vier ogen met Adolf Hitler
za 23 nov. - 1:32
Hitler liet zich niet zo maar interviewen door gelijk wie. Propaganda is even belangrijk als kanonnen, wist hij. Het handvol journalisten dat met de Führer mocht praten, werd dus zorvuldig geselecteerd.
Eric Branca, Frans journalist, heeft zestien buitenlandse interviews met Hitler uit de krantenarchieven gehaald. Ze staan verzameld in De vergeten gesprekken met Hitler.
Duitse journalisten waren sinds 1933 gebonden aan het Schriftleitergesetz. Ze mochten niets publiceren dat "...het publiek misleidt" of "...de macht van het Duitse Rijk, de wil van het volk, de cultuur of de economie verzwakt..." Buitenlandse journalisten hoefden zich niet aan die Duitse wet te houden. Maar als je de interviews die Branca heeft verzameld leest, krijg je niet de indruk dat Hitler door zijn interviewers het vuur aan de schenen werd gelegd.
Eén ding hebben Hitler's interviewers gemeen: ze lijden in verschillende gradaties aan dezelfde blindheid. Omdat ze bang zijn van oorlog willen ze geloven - en willen ze vooral hun lezers doen geloven - dat Hitler oprecht pleit voor vrede.
"Ik ben zelf pacifist!", zegt Hitler. "Er kan geen sprake van zijn dat er ook maar één grenspost van plaats verandert." "Onze maatregelen zijn niet gericht tegen de Joden, maar wel voor het Duitse volk." Het werd opgeschreven en gedrukt, zelden tegengesproken.
Frank Seberechts heeft het boek van Eric Branca aangevuld met een nawoord over Hitler in de Belgische en Nederlandse pers. Geen enkel interview in onze kranten, maar wel veel verslaggeving. Het beeld van Hitler, merkt Seberechts, is aan de vooravond van de oorlog verward. Een brallerige clown, maar hij heeft wel de steun van de Duitse bevolking, en hij boekt economische successen. Voor velen is hij een bekende onbekende.
Frank Seberechts zit zaterdag aan de Interne Keukentafel.