Op zoek naar de verloren tijd

Longtemps, je me suis couché de bonne heure.

Zo begint ‘A la recherche du temps perdu’ van Marcel Proust. Voor het eerst in 16 jaar weer integraal in het Nederlands verkrijgbaar. Het begin van een hoop ellende , want hoe vertaal je die eerste zin?

Ik heb mij lange tijd vroeg te bed begeven? Heel lang ben ik vroeg naar bed gegaan? Lange tijd ging ik vroeg naar bed? Lang ben ik bijtijds gaan slapen? Er is een tijd geweest dat ik vroeg naar bed ging? 

We gaan het zaterdag moeten vragen aan Pierre Schoentjes, Proustoloog van de Ugent. Of het Swanns kant is, de kant van Swann of Swanns kant op? En als we de vertaling van die 3042 pagina’s van naderbij bekenen hebben, dan is er wellicht nog wel wat tijd over om te vragen wat Proust daar nu precies mee bedoeld heeft. En of de professor koffie wil of thee met een madeleinekoekje.