Over een sympathieke pedofiel

Ik werd ongemakkelijk tijdens het lezen. Niet omdat Muidhond van Inge Schilperoort over een pedofiel gaat, dat is een thema dat ons op zich niet afschrikt. Wel omdat ze er in slaagt medeleven op te wekken voor Jonathan, een twintiger die wegens gebrek aan bewijs vrijkomt nadat hij ik-weet-niet-precies-wat heeft gedaan met zijn buurmeisje. Jonathan is het soort man waarvoor je weerzin hoort te hebben. Wel, ik voel me betrapt: ik voelde met hem mee. Meer dan ik me vooraf had kunnen voorstellen. Sympathie was het niet, dat is te sterk, maar medeleven was het zeker.

Het is vooral de worsteling van Jonathan met zichzelf die hem zo dichtbij brengt. Hij wil zo graag een goed mens zijn. Hij doet oprecht zijn best, doet bijna te goed zijn best, hij volgt trouw de aanbevelingen in zijn psychologisch werkboek. Maar je voelt vanaf zin één: het loopt verkeerd af.

Muidhond is een meesterlijke roman. Maar Interne Keuken is een non-fictie talkshow, wij doen niet aan romans, zelfs niet als ze meesterlijk zijn. Daar zijn andere programma's voor. Maar Inge Schilperoort is behalve romancier ook forensisch psycholoog. Ze kent Jonathannen, in haar professionele leven moet ze oordelen of ze toerekeningsvatbaar zijn, of ze een gevaar zijn voor de samenleving en of ze zullen recidiveren. Daarover gaan we met haar praten.