Patrick Hanjoul: "Een efficiënte zorgsector moet ook aandacht blijven hebben voor de patiënt"

Patrick Hanjoul, de naam doet misschien niet meteen een belletje rinkelen? Bond Zonder Naam kent iedereen dan weer wel! Tot vorig jaar was hij daar directeur, op 1 januari werd hij opgevolgd door Anniek Gavriilakis. 

Hanjoul is wel nog directeur van Stiltehoeve Metanoia in Damme, eveneens een initiatief van Bond Zonder Naam. Hij is ook priester.

Als jongeman is hij (in 1985) gaan werken in het stervenshuis van Moeder Teresa in het Indiase Calcutta, "om aan den lijve te ondervinden wat armoede is". Patrick merkte al snel dat hij de organisatie daar wou bijsturen, hij had meteen ideeën om alles te herorganiseren. Tot een zuster hem zei dat dat niet was wat stervenden nodig hadden. 

Nabijheid en aanwezigheid zijn van veel groter belang in een stervensproces dan je beste organisatietalent.

Dat linkt hij aan onze manier van met zorg omgaan. Door besparingen, door een probleem van personeelstekort, ziet hij soms 'inhumane' omstandigheden in woon- en zorgcentra. "Ik begrijp de zorgsector, ik begrijp dat die bedrijfseconomische wetmatigheden en efficientie moeten binnenbrengen, maar niet ten koste van de initiele opdracht: de zorg, de aandacht voor de bejaarde of de patiënt."

Terwijl hij vindt: "Onze zorgkundigen zouden in staat moeten zijn die aandacht te geven die mensen nodig hebben." 

Volgens Hanjoul heeft aandacht immers een grote invloed op het genezingsproces.