Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

De Ochtend

Paul McCartney in Parijs: Vitaal en virtuoos

di 31 mei - 5:38

Een maand voor zijn doortocht op Rock Werchter, speelde Paul McCartney in Parijs. Hij walste de zaal van Bercy met zijn 17.000 toeschouwers moeiteloos plat.
Paul McCartney live in Parijs

Een maand voor zijn doortocht op Rock Werchter, speelde Paul McCartney in Parijs. Hij walste de zaal van Bercy met zijn 17.000 toeschouwers moeiteloos plat.

Hij schotelt ons een slimme setlist voor, een clevere dwarsdoorsnede van zijn solowerk, Wings-periode en vooral Beatles-tijd. Mooi geclusterd in diverse settings en sferen. Als een veredeld balorkest beginnen ze met o.a. A hard day’s night en Can’t buy me love.

Maar dan zet de uitstekende band (vier bandleden) een vuil, vet, groovy en bluesy geluid in voor Let me roll it, dat een staartje krijgt met een kordate aanpak van Foxy lady van Jimi Hendrix. Meteen daarna zet Macca zich aan zijn piano voor onder meer een vurige versie van Maybe I’m amazed.

Vlotjes schakelen ze over naar een intieme setting, de band heel dicht bij elkaar, als een straatcombo, accordeon komt erbij, en ze spelen o.a. We can work it out, Love me do en And I love her. George Martin, de vijfde Beatles, hun trouwe producer, die eerder dit jaar overleed krijgt een eerbetoon.

De band verdwijnt even in de coulissen, McCartney staat solo vlak voor het publiek en speelt Blackbird. Intussen stijgt het kleine podium waar hij op staat metershoog de lucht in. Daar helemaal bovenaan, ietsje korter bij de hemel, salueert hij John Lennon, en speelt het vlak na zijn dood gecomponeerde Here today, dat spontaan op het einde overgaat in een massale samenzang van Give peace a chance.

Als George Martin en John Lennon hun hommage krijgen, mag George Harrison niet ontbreken. En wat voor één! McCartney speelt Something, en leidt het in op ukelele. “Zoals we het destijds me The Beatles aanvankelijk ook speelden,” licht hij toe. Maar gaandeweg neemt de band het over en spat het nummer helemaal open. Op de achtergrond worden mooie foto’s geprojecteerd van George en Paul samen ten tijde van The Beatles. Adembenemend kippenvelmoment.

En dan zijn we nog maar halfweg, want het concert zal uiteindelijk bijna drie uur duren. Weinig sporen van vermoeidheid, wel van een niet altijd even heldere of toonvaste stem. Dat valt vooral op in de intiemere nummers, als hij wat subtieler moet zingen. Maar hij slaat er zich als een topsporter geweldig doorheen.

Passeren nog de revue: Eleanor Rigby, het verrassende Being for the benefit of Mr. Kite, en scheurende versies van Band on the run en Back in the USSR. De apotheose bestaat uit Let it be, Live and let die – met een bombardement van knallend vuurwerk, wel akelig in een Parijse concertzaal dezer dagen… - en Hey Jude, en dan weet je het wel, massaal meegenananananananananananaad door 17.000 Franse kelen (en een paar Belgen).

Van het rondje bissen onthouden we het onvermijdelijke Yesterday en het afsluitende drieluik Golden slumbers, Carry that weight en The end.

Het is middernacht.

Dit was een afspraak met de (muziek)geschiedenis.

Haal drie kwartier uit de setlist, reduceer tot twee uur concert, en je hebt de ideale setlist voor een unieke zomeravond op een zomerfestival in jouw buurt. En laat het nu net zo zijn dat Paul McCartney op donderdag 30 juni op Rock Werchter speelt.

Mis dat niet!

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet