De Ochtend
Rechter veroordeelt basisschool die jongen met syndroom van Down de deur wees
di 13 nov. - 8:18
Maxim zat in het eerste leerjaar toen zijn ouders plots te horen kregen dat hun kind niet meer welkom was om ook het tweede leerjaar op de school door te brengen, vertelt Els Keytsman, directeur van Unia, het centrum voor gelijke kansen en bestrijding van discriminatie en racisme: “ De directeur van de school had een poll georganiseerd in verband met het jongetje. Die vroeg letterlijk wie bereid was om Maxim nog in de klas te hebben en niemand is daar op ingegaan behalve de zorgleerkrachten”.
De rechter heeft een heel duidelijk vonnis geveld: inclusie is een recht voor elk kind.
Openlijke discriminatie, vond Unia, en het stapte naar de rechter. Die oordeelt nu dat de school had moeten nagaan hoe ze drempels kon wegnemen opdat Maxim toch op een goeie manier les zou kunnen volgen in de school.
In het vonnis staat ook dat “ het niet aan de school is om eenzijdig te oordelen dat de leerling beter af zou zijn in het buitengewoon onderwijs.”
De rechter verwijst daarbij ook naar het M-decreet “dat inclusie als uitgangspunt neemt voor alle kinderen die door een beperking niet zomaar de lessen in het gewoon onderwijs kunnen volgen.”
Deze uitspraak van de rechter schept een belangrijk precedent.
Nog volgens de rechter legde de school te veel nadruk op wat de leerling niet kan en op de problemen voor de leerkrachten. "Het waren precies die vooroordelen die het M-decreet een halt wou toeroepen", zegt Keytsman.
Deze uitspraak is dan ook baanbrekend, vindt Unia, want het verhaal van Maxim is geen alleenstaand geval. “Uit onderzoek blijkt dat ouders van kinderen met een handicap gemiddeld meer dan vijf scholen aanspreken voor hun kind kan worden ingeschreven. Sommige ouders contacteren zelfs tien tot negentien scholen”, zegt Els Keytsman.
Voor Maxim, nu tien jaar, is het gelukkig goed gekomen op zijn nieuwe school, vertelt zijn mama: "Hij komt er heel graag , heeft veel vriendjes en vindt het leuk.”
Hilde Crevits: "Ik vind het bijzonder spijtig"
Een pijnlijk verhaal toch ook, dat bevestigt Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits: "Ik vind het bijzonder spijtig. We vragen echt dat er enorm geïnvesteerd wordt in goed overleg om tot oplossingen te komen. Da's de taak van de ouders en de school, die moeten samen en best met wederzijds respect zoeken naar een goede oplossing van wat inclusief onderwijs is."
"Als de inspanningen te zwaar zijn voor een school, dan mag een school dat ook zeggen én mag ze ook weigeren. Maar het belangrijkste is dat alles gebeurt in zeer goed overleg. Het is bijzonder spijtig als scholen en ouders samen niet de gepaste oplossing vinden in het belang van het kind."
En juridisch? "De Vlaamse gemeenschap heeft de Vlaamse overheid geen tekortkoming verweten. We zijn tussengekomen, zoals ons gevraagd was, maar de rechtbank heeft geoordeeld dat ons als overheid niets te verwijten valt", voegt Crevits eraan toe.
"Bij ons op school onvoorstelbaar"
Jan Van Gorp is directeur van de gemeentelijke basisschool Sint Jan in Arendonk*, en hij heeft ook een kindje met Down in zijn school. "Ik denk dat het bij ons op school bijna onvoorstelbaar is dat er geen leerkracht is die met Maxim op stap zou willen gaan" reageert hij in 'De Ochtend'.
Al maakt het M-decreet het er niet makkelijker op. “De grenzen zijn beperkt. We krijgen ondersteuning, maar dat is maar een aantal uren per dag. De rest komt in de rugzak van de klasleerkracht terecht”
"We botsen vooral op de onmacht die er is bij de leerkrachten. Ze voelen zich onvoldoende opgeleid of onvoldoende gesteund. Ze willen het kind niet tekort doen, maar tegelijkertijd moeten ze er ook voor zorgen dat de andere kinderen hun doelen ook halen. En dat geeft soms conflicten" zegt hij over het moeilijke thema.
* voor alle duidelijkheid: dit is niet de school van Maxim
Beluister het interview met Jan Van Gorp:
Bron: vrtnws.be en 'De Ochtend'