Regenboogrouw
do 1 nov. - 0:30
Regenboogrouw
Na zes maanden heb ik zowat alles geprobeerd. Ik heb zelfs geprobeerd te doen alsof jullie nooit hebben bestaan. Er was geen zwangerschap, er was geen bevalling en ik heb jullie nooit gezien, nooit liefgehad, nooit immens fier geweest dat jullie er waren. Dat lukt voor welgeteld 2 seconden. En dan word ik teruggekatapulteerd naar al het moois dat jullie meebrachten en me nog steeds geven. Maar ook terug naar de pijn van het intense gemis en verdriet.
Ik heb geleerd dat elke huilbui bevrijdt. Dat samen verdrietig en kwaad zijn, verbindt. Dat er voor altijd een voor en een na is. Dat jullie er altijd zullen zijn, ook al zijn jullie er niet.
Er is geen aan/uit-knop en gelukkig maar. Ik neem jullie overal mee naartoe, in welke vorm dan ook. Mijn rouw is niet zwart-wit. Het is alle kleuren van de regenboog en die ertussen. En aan het einde van de regenboog vond ik al heel wat schatten.
