Reizen in corona-tijden: "Trots dat we u naar huis hebben kunnen brengen, hopelijk is alles binnenkort weer normaal"

"Ik zie jullie over drie weken, hopelijk is corona dan geen gespreksonderwerp meer!” Dit waren de laatste woorden die ik op het werk zei eind februari toen ik op vakantie vertrok. Helaas is die hoop niet de werkelijkheid geworden.

Duizenden Belgen zitten ondertussen vast in het buitenland. Ik was één van hen. Toen Buitenlandse Zaken vorige week een negatief reisadvies bekendmaakte, hebben we zo snel mogelijk onze luchtvaartmaatschappij gecontacteerd. Alle vluchten zaten ofwel vol, ofwel waren ze geannuleerd. We konden pas vijf dagen later vertrekken, slechts één dag voor onze geplande terugkeer.

Gestrande reizigers op de luchthaven

Wanneer we gaan inchecken voor onze vlucht staat er aan de infobalie van onze luchtvaartmaatschappij een hele lange rij, minstens honderd mensen. “Ze willen allemaal mee op de vlucht”, vertelt een medewerkster. “Maar dat zal niet lukken. Het vliegtuig zit stampvol.”

Sommigen kamperen letterlijk in de vertrekhal, wachtend op een ticket naar huis. “Hopelijk lukt het, want over twee dagen is de laatste vlucht van deze luchtvaartmaatschappij”, horen we.

Geen social distancing mogelijk

Van "social distancing" is op de luchthaven van Mexico City geen sprake. Probeer maar eens anderhalve meter afstand te houden van andere mensen in de rij aan de security of in een propvolle terminal. We zien veel mensen met mondmaskers, maar verder zijn alle winkels open en lijkt er niets aan de hand.

De vlucht zelf verloopt normaal. Verdacht normaal eigenlijk. Geen mondkapjes bij het cabinepersoneel, geen andere (zichtbare) maatregelen aan boord. Tot na de landing…

“Welkom op de luchthaven van Frankfurt”, begint de speech zoals altijd. “We beseffen dat velen onder jullie een turbulente reis hebben gehad, en dat jullie toekomst misschien onzeker is. We zijn er trots op dat we u naar huis hebben kunnen brengen. Blijf gezond. We hopen dat we elkaar zo snel mogelijk terug zien, als deze situatie voorbij is…”

Af en toe stopt de speech even. Door de slechte boxen zijn enkele snikken hoorbaar. Als de speech gedaan is, barst er applaus los. 

Spookluchthaven

De luchthaven van Frankfurt is normaal gezien één van de drukste in Europa. Nu is het er leeg en muisstil. Alle winkels zijn dicht, de terminal is verlaten. In de verte zien we geparkeerde vliegtuigen, meer dan 90 procent van de vloot zal de komende weken niet meer nodig zijn.

Uiteindelijk zullen we nog een extra dag moeten wachten voor we écht naar huis kunnen. Vanuit Frankfurt vertrekken vandaag geen vluchten meer naar Brussel. Tijdens het laatste stukje van de reis is corona zeer aanwezig. “Dames en heren, helaas zullen wij vandaag geen service bieden op deze vlucht om de gezondheid van het boordpersoneel te waarborgen”, horen we bij het opstappen.

“Gelieve minstens anderhalve meter afstand te bewaren”, is het eerste wat we via de luidsprekers horen als we de luchthaven van Brussel binnenwandelen. De luchthaven is nagenoeg verlaten. Aan de bagageband staan strepen op de vloer die aangeven hoe ver we uit elkaar moeten staan.

Geen tests

Op geen enkel ogenblik tijdens onze reis heeft iemand onze temperatuur gemeten. Nergens werd ons gevraagd of we ons goed voelen. Nu we terug thuis zijn, vallen we onder hetzelfde regime als alle andere Belgen. Mijn beroep kan niet altijd uitgeoefend worden van thuis uit, dus in principe zou ik naar het werk mogen gaan.

Voor alle zekerheid heb ik gevraagd om twee weken volledig van thuis uit te werken. Een vliegtuig blijft een kleine ruimte waar je met veel mensen dicht op elkaar zit. Beter een beetje te voorzichtig dan omgekeerd. Verder sluit ik me aan bij het cabinepersoneel: "Hopelijk is alles snel weer normaal"...

Hoe verloop een terugvlucht naar België? Beluister het verslag van Nico Cardone in 'De Ochtend':

Bron: vrtnws.be en 'De Ochtend'

Lees ook: