Rik Torfs over biddende Lukaku na België-Panama: "Sporters geven vaker dan vroeger uiting aan hun geloof"

Het is een beeld dat wereldwijd in de kranten opdook: Romelu Lukaku die vlak na het einde van de wedstrijd België-Panama op het WK voetbal in Rusland op het veld knielt, de handen ten hemel richt en in gebed verzinkt. Een voetballer van Panama doet even verderop net hetzelfde.

"Sporters geven vaker dan vroeger uiting aan hun geloof", zegt professor kerkelijk recht Rik Torfs van de KU Leuven in 'Radio Rusland'. "Ze hebben een beroep vol spanning en sensatie waardoor ze misschien sneller naar hun geloof teruggrijpen. Ik kan me moeilijk voorstellen dat een kantoorbediende na de dagtaak als Lukaku op de knieën neerzijgt."

"Sommigen zeggen dat het puur bijgeloof is, maar ik denk dat mensen als Lukaku echt gelovig zijn. Op spannende momenten in hun leven geven ze daar iets meer uiting aan. 1 van de Panamese voetballers maakte een kruisteken bij een vervanging. Ook dat zie je steeds vaker, bijvoorbeeld bij wielrenners. Hoewel Vlaanderen in grote mate is geseculariseerd, zie je zulke uitingen van religiositeit vaker dan 10 of 20 jaar geleden."

Ritueel

Torfs erkent dat het Lukaku mogelijk louter om het ritueel is te doen. "Voetballers hebben altijd al rituelen gevolgd. Sommigen willen altijd als laatste het terrein op, anderen lopen altijd met hetzelfde kledingstuk rond. Het kan een manier zijn om voor jezelf vertrouwen te creëren, zonder dat je per se in de magie van het moment of van de handeling gelooft."

De manier waarop Lukaku aan het bidden sloeg, is volgens Torfs niet ongewoon. "Knielen komt vaak voor in de christelijke traditie. Het staat ook in enkele evangelieteksten vermeld. Door te knielen betuig je eerbied voor god. Bij ons gebeurde het vroeger vaak tijdens kerkdiensten. Op de belangrijke momenten gingen mensen knielen, zoals tijdens de consecratie."

"Sinds het 2e Vaticaans concilie in de jaren 60 is knielen wat op de achtergrond geraakt. Men vond het toen minder gepast. Daarover zijn nog veel incidenten geweest. Bisschop Leonce Albert Van Peteghem van Gent kon geen kerken verdragen waar mensen niet konden knielen. Dat was soms een probleem omdat kerkstoelen in 1 rij waren aaneengeklonken wat het moeilijk maakte om ze om te draaien."

Handen ten hemel

Ook het feit dat Lukaku de handen ten hemel richtte, is volgens Torfs niet uitzonderlijk. "Er zijn altijd verschillende manieren van bidden geweest. Bidden met de handen gevouwen heeft meer met het stille gebed te maken. De handen openen dient dan weer om god te ontvangen. Op het voetbalveld is het misschien ongebruikelijk, maar in een religieuze context niet."

Bron: vrtnws.be en 'Radio Rusland'

Lees ook: