Sven Gatz deed zelf geen burger- maar legerdienst. Weliswaar op het kabinet van Vic Anciaux, dus hij moest geen uniform aantrekken. Hij kreeg wel eerst een militaire opleiding, een nuttige tijd want zo werd hij geconfronteerd met groepen uit de samenleving die hij anders nooit zou ontmoeten. "Wij moesten 's ochtends een jongen helpen aankleden omdat die dat zelf niet kon, als 25-jarige hooggeschoolde was dat een echte wake-up call."
Net die ontmoeting met andere sociale groepen maakt zo'n samenlevingsdienst een schitterend idee, maar Gatz wil het systeem niet verplicht maken. Om principiële redenen, hij vindt dat jongeren de vrije keuze moeten hebben. En er zijn ook een hoop praktische bezwaren, vooral van financiële aard: een verplichte samenlevingsdienst organiseren kost al gauw een half of zelfs een heel miljard euro.
Gatz zal ook bij zijn federale collega's moeten aankloppen, want je moet echt een nieuw sociaal statuut uitvinden en dat is federale materie. En hij wil ook met Franstalige politici praten, want die zijn zeer gecharmeerd door het systeem van de service civil in Frankrijk .
Concrete beloftes kan Gatz nog niet doen, maar hij wil er zeker zijn schouders onderzetten. "Vroeger was burgerdienst een soort 'degredatie' van de legerdienst, het was een 'ersatz', nu moeten we een volwaardig systeem creëren. Als we burgerschap zo belangrijk vinden, dan moeten we daar ook beleid tegenover zetten."
