Er zijn alleszins opmerkelijke gelijkenissen tussen beide regio's. Silezië is een van de welvarendste Poolse regio's (woiwoodschappen). De ca 4 miljoen Sileziërs hebben hun eigen taal, een lange gemeenschappelijke geschiedenis en hun eis om zelfbestuur of autonomisering klinkt steeds luider.
In de Tsjechische krant Hospodá?ské Noviny zegt iemand van Burgerplatform, de partij van premier Donald Tusk: "De politici die na de val van de communistische dictatuur het nieuwe Polen hebben opgebouwd, waren er net als de communisten vóór hen van overtuigd dat een multi-etnisch land minder stabiel is dan een nationale eenheidsstaat. Daarom deden en handelden zij alsof de Sileziërs niet bestonden".
"Wij willen autonomie, niet omdat we een probleem hebben met de rest van Polen, maar omdat we ervan overtuigd zijn dat we dan beter onze rechten kunnen verdedigen en de publieke gelden kunnen beheren. (...) Voor ons is autonomie de toekomst, een middel om de politieke crisis op te lossen waar moderne Europese natiestaten nu middenin zitten", stelt een aanhanger van Ruch Autonomii ?l?ska (RAS), de Silesische Onafhankelijkheids Beweging.
Jerzy Gorzelik (foto) kunsthistoricus en voorzitter van de RAS - de Silezische Bart De Wever, quoi - heeft een aantal aspiraties en standpunten die vertrouwd in de oren klinken:
- - "Autonomie is ons belangrijkste programmapunt en daar zullen we nooit afstand van doen."
- - "Het enige wat we met Warschau gemeenschappelijk willen houden, is defensie, een buitenlands beleid, een munt en een nationale infrastructuur. De rest, vooral de belastingen, moet onder de bevoegdheid van de autonome regering vallen."
- - "wij zijn niet van plan ons af te keren van het systeem van solidariteit met de andere regio's in Polen. Wij willen boven alles dat de overdracht van gelden naar deze regio's en trouwens ook naar de nationale schatkist op transparante wijze plaatsvindt. Momenteel verdwijnt ons geld in een zwart gat."
