"Sinds ik op het kabinet begon te werken in 1988, moest mijn vrouw niet meer op mij wachten voor het eten"

Het begin van Peumans' politieke carrière was in 1988: “dat jaar ben ik begonnen op het kabinet van André Geens en ik heb toen gezegd dat mijn vrouw niet meer op mij moest wachten voor het eten” vertelt Jan Peumans bij Annemie Peeters.

"Toch denk ik niet dat mijn vrouw heeft afgezien die jaren, want er was een taakverdeling: ik was kostwinner en zij stond in voor het huishouden en 85% van de opvoeding van de kinderen."

Wim Peumans, een van de kinderen van Jan zegt wel dat zijn vader een afwezige vader was, "maar als hij dan thuis was, was hij geen brombeer".

Goede voornemens

Peumans is een gelukkige gepensioneerde. Vorig jaar liet hij op Radio 2 vallen wat hij allemaal wou gaan doen na zijn pensioen en Annemie overloopt even wat daar tot nu toe van in huis is gekomen.

"Ik breng veel tijd door met mijn vrouw, zoals beloofd, en we genieten daar ook echt allebei van. Dat leren koken, dat kan misschien nog komen", vertelt hij lachend. Verder vertelde Peumans eerder dat hij samen met zijn vrouw zangles wou nemen, maar ook daarvan kwam nog niets in huis. "Ik heb al drie verzoeken gekregen om een koor te vervoegen, maar ik wil vrij zijn. Ik wil niet gebonden zijn aan een wekelijkse repetitie en optredens."

Maar het grootste voornemen van Peumans is er eentje waar hij wél al mee bezig is: een doctoraat schrijven aan de Universiteit van Gent met Bruno De Wever als zijn promotor. "Ik ben volop bezig met het verzamelen van materiaal over het Vlaams nationalisme in Limburg van na Wereldoorlog II", vertelt Jan Peumans enthousiast.

Politiek afgesloten

Los van het doctoraat waar Jan Peumans wel met vol energie is aan begonnen, heeft hij alles wat met politiek te maken heeft, afgesloten. "Politiek is voor mij een bladzijde die ik heb omgedraaid. Van 1981 tot 2019 in de politiek actief zijn, is lang genoeg hé", zegt hij daarover.

Maar toch is Peumans een klein beetje misnoegd sinds hij niets meer gehoord heeft van N-VA en hij niet in het minste werd betrokken bij de Vlaamse regeringsonderhandelingen. "De vergeetput in met mij", citeerde een andere krant Peumans. "We hebben nu onze eigen ‘éminence grise’ heeft Bart De Wever gezgd, maar een 'éminence grise' wordt nog geconsulteerd door de partij en dat is nu niet meer het geval", aldus Jan Peumans.

"Maar ik voel me niet afgeschreven", gaat hij verder. "Het is gedaan, punt. En mijn eerste prioriteit is dat ik nu veel meer thuis ben en dingen kan doen met mijn vrouw en kleinkinderen. Sinds 27 mei (zijn pensioen, nvdr) heb ik mij nog geen dag verveeld."

Boekentip

Elke gast bracht de afgelopen twee weken een boekentip mee voor Annemie, maar voor haar laatste gast besloot Annemie Peeters om de rollen om te draien. Ze koos twee boeken die zij vindt passen bij Jan Peumans.

"Met het oog op je doctoraat heb ik gekozen voor 'Het verdriet van België' van Hugo Claus", vertelt Annemie. Als tweede boek koos ze voor 'De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween' van Jonas Jonasson. Een evidente keuze, aldus Annemie, "want jij, Jan Peumans, zal je ook nooit laten behandelen als een gepensioneerde."

Oproep

Jan Peumans deed nog een oproep in 'Wordt Vervolgd' voor zijn doctoraat. "Wie heeft relevante stukken, documenten, ... die relevant zouden kunnen zijn voor het Vlaams Nationalisme in Limburg? Ik ben voornamelijk op zoek naar materiaal dat betrekking heeft op de periode na WOII en dan vooral van de jaren 1945-1970", roept Peumans op. 

Iedereen die hem kan helpen mag een mailtje sturen naar jan.peumans@vlaamsparlement.be. Je mailtje zal zeker beantwoord worden.

Lees meer: