Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

Touché

“Sommige medicijnen tegen kanker worden bewust duur gehouden”

zo 30 sep. - 2:51

‘De volgende scan duurt vijf minuten’, zo heet het jongste boekje van de Nederlandse dichteres Lieke Marsman. Ze had het liever niet geschreven.
Lieke Marsman

De titel komt van een sprekende stem die ze hoorde tijdens MRI-scans. Die moest Marsman ondergaan omdat ze gediagnosticeerd werd met kanker. Daar was veel medisch onderzoek aan voorafgegaan. Marsman voelde een lange tijd pijn in de linkerschouder, maar artsen hadden niet meteen een idee wat die precies veroorzaakte. Tot een scan duidelijk maakte dat er een kwaadaardige tumor in haar schouder zat.

Vroeger was kanker een taboe. Het moet verschrikkelijk zijn om er niet over te kunnen praten

“Ik kan niet precies omschrijven wat er door me heen ging tijdens dat slechtnieuwsgesprek. Het is een soort ongeloof, alsof je buiten jezelf geplaatst wordt. Ze konden me ook niet voorstellen wat de prognose was. Ik ben bewust niets gaan opzoeken over de ziekte. Als je gaat googelen, kom je overlevingspercentages tegen. Dat wou ik niet.”

Toen de tumor verwijderd was na een operatie, ben ik me wel gaan informeren. Ik wou weten hoe groot de kans is dat de ziekte terugkomt. Voorlopig blijf ik daarvan gespaard.

In haar boek schrijft Marsman: ‘ik heb maar tien dagen geweten dat ik kanker heb’. Ze liep er een jaar mee rond, maar de tumor kon operatief verwijderd worden. Daarbij verloor ze wel haar schouderblad.

Gevecht 

“Sommige mensen zeggen dat je niet over kanker mag spreken als een gevecht dat je voert. Maar voor mij voelt het wel elke dag zo. Als je de ziekte heb, valt iedereen ook stil. En je leeft met angst, alsof je er een psychische ziekte bij krijgt. Een moleculair bioloog liet me weten dat kankercellen net kinderen zijn die van een berg aflopen en die niet meer kunnen stoppen. Dat vond ik wel troostend.”

“De ziekte is eenzaam”, vertelde Marsman ook. “Sowieso is pijn iets dat je alleen voelt. Ik had behoefte aan lotgenotencontact. Vroeger, in de jaren vijftig en zestig, was kanker een taboe. Het moet verschrikkelijk zijn om er niet over te kunnen praten. Ik heb steeds opnieuw die behoefte. ‘s Nachts vertel ik erover aan een fictief persoon.”

Sociaal vangnet

Toen ze herstelde van de ziekte, keek Marsman veel naar het nieuws op de televisie. De liberale Nederlandse politicus Klaas Dijkhoff stelde toen voor om het uitkeringensysteem te hervormen. Zijn motivatie om dat te doen, maakte Marsman kwaad. “Ik had het geluk dat ik een sociaal vangnet had. Maar sommige mensen hebben dat niet. Mensen belanden in de bijstand omdat het systeem hen onvoldoende opvangt. Als je ziek bent, wil je niets liever dan werken. Zijn partij (de VVD) pleit voor een strenge hervorming van de bijstand, maar heeft door de recente afschaffing van de dividendbelasting tegelijkertijd een cadeau gegeven aan grote multinationals.”

Voor die multinationals is Marsman ook erg kritisch. “De farma-industrie maakt winst op kanker. Dat is terecht, want je wil natuurlijk genezen. Maar sommige medicijnen worden bewust duur gehouden. Er gaat zo veel geld om in iets wat voor sommige mensen een kwestie van leven of dood is. Ze vinden altijd wel een gaatje in de wet om rijk te worden op de rug van andermans ziekte. Ik wil politici veel meer onder druk zetten om daar iets aan te doen. We moeten met z’n allen bozer worden.”

Lees ook

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet