Tattoo you?

Wat laten we zoal op ons lichaam tekenen? Het zegt wel wat over wie je bent, wat je belangrijk vindt in het leven... Reporter Max Vryens, zelf de trotste bezitter van een tatoeage op de arm, ging polsen bij enkele toevallige passanten wie wat gekozen heeft..

Hoe komt het dat de tattoo zo waanzinnig populair is? Een antwoord vinden we in het gloednieuwe boek ‘Optocht der tattoos, jacht op een betekenisvol bestaan’ van “tattooprofessor” Henri Beunders. Beunders is mentaliteitshistoricus en was jarenlang hoogleraar Maatschappij, Media en Cultuur aan de Erasmus Universiteit.

Henk Schiffmacher - of ook “Hanky Panky” - is allicht de bekendste tatoeëerder van de lage landen. Hij staat zelf ook vol tattoo’s , die hij tijdens zijn vele reizen rond de wereld liet zetten. Brecht Devoldere zocht hem op in Amsterdam, voor een reis rond zijn indrukwekkende lichaam.

Kent u de band Tat2Noisact? Een Belgische noiseband, waarvan de leden tijdens de concerten zichzelf en elkaar tatoeëren. Strepen, slordige tekeningen worden met onvaste hand kriskras over hun lichaam gekrast. Eerlijk? Het is geen zicht. Het is niet mooi. Maar daar gaat het niet over. Dat vertelde gitarist Kostek Stekkos aan reporter Brecht Devoldere.

Soms zijn tattoo’s een soort noodzakelijk kwaad. Ilse Pipeleers is psychologe, schepen van vrije tijd voor open VLD in Diepenbeek. Ze heeft 4 stipjes getatoeëerd staan op haar lichaam, die waren van levensbelang in de behandeling van borstkanker waar ze vier jaar geleden mee geconfronteerd werd.

Nog andere niet zelf gekozen tattoo’s waren de identificatienummer die joodse gevangenen in het concentratiekamp van Auschwitz op hun arm getatoeëerd kregen. Het was het enige kamp waar ze zich niet beperkten tot een merkteken op de kledij. Morgenavond start “Meer Vrouw Op Straat” op Canvas. Daarin wordt onder meer het verhaal van Mala Zimetbaum verteld. Een vergeten joodse heldin, voor wie dat nummer rechtstreeks haar doodvonnis betekende. Max Vryens geeft al een voorsmaakje.