"Ten gronde heeft de wet-Renault niets veranderd"

Verbetering, maar geen oplossing

De sluiting van Renault Vilvoorde ging gepaard met een hevige sociale strijd. Zo hevig zelfs, dat er een wet kwam die de naam van de fabriek droeg: de Wet Renault. Die wet schrijft voor dat werknemers als eerste op de hoogte moeten gesteld worden van een mogelijke sluiting. Volgens Gacoms betekende die wet een verbetering, maar eigenlijk veranderde er voor de werknemers niets:

"Ten gronde veranderde er niets. Al wat de wet Renault gedaan heeft, is bekrachtigen wat wij voor de rechtbank hebben bekomen, namelijk: dat het personeel als eerste geïnformeerd moet worden, voor er afgedankt wordt." Maar de golf van sluitingen en afdankingen is daarmee niet opgelost, zegt Karel Gacoms. 

Woede gekanaliseerd

Op oude beelden van de stakingen aan de Renault-fabriek in Vilvoorde val één ding enorm op: iedereen bleef erg rustig. Volgens Karel Gacoms kwam dat omdat de mensen geloofden in de syndicale strategie en vertrouwen hadden in hun personeelsvertegenwoordigers: "We hielden vaak personeelsvergaderingen, waren goed voorbereid. Samen met de mensen hebben we er kunnen strijden tegen de onrechtvaardige beslissing van de sluiting."