Interne Keuken
Twaalf tonen
za 14 okt. - 9:22
Het is te zeggen, niet wij, maar Senne Guns gaat dat doen. Eerst uitleggen, en vervolgens ervoor zorgen dat we dodecafone muziek gaan waarderen. Mooi gaan vinden lijkt ons wat hoog gegrepen, maar waarderen en begrijpen is misschien wel haalbaar.
Eerst een voorbeeldje, zodat u weet wat u morgen mag verwachten. Het kwintet voor dwarsfluit, hobo, klarinet, fagot en hoorn van de uitvinder van de dodecafonie: Arnold Schönberg.
Weerbarstig is het woord dat spontaan opkomt. Je hoort geen vloeiende melodie, er zijn geen harmonieën die emoties oproepen. Toen Arnold Schönberg de dodecafonie bedacht, betekende dat voor de manier van componeren een vernieuwing die alleen te verglijken is met wat zijn vriend Albert Einstein deed voor de natuurkunde. Alles op zijn kop zetten. We zijn een kleine honderd jaar verder, en de muziek van Schönberg blijft moeilijk voor het ongeoefende oor.
Over dus naar Senne Guns. Kan je het ons uitleggen, Senne? Wat heeft die Schönberg eigenlijk gedaan en dat klinkt toch vals en waarom deed hij dat en waarom is dat interessant en hebben ze Schönberg daar niet mee uitgefloten en hoor je sporen van dodecafonie in jouw eigen popmuziek en moét ik dat mooi vinden en kan je het nog eens herhalen maar nu zonder moeilijke termen uit de muziektheorie?
En zaterdag om één uur zullen we uitroepen: dodecafonie? Ja, ja, nog, nog!