"U bent Toon Hermans geworden"

Goedemiddag allemaal,

Mag ik u vragen om nog even met mij te verwijlen bij de grote Nederlandse komiek die vorige week honderd jaar zou zijn geworden. 

Toen ik klein was, hoorde ik mijn tante met blinkende oogjes tegen mijn nonkel zeggen: "Wij gaan zoals ieder jaar in de Arenberg naar Toon Hermans zien." Ik heb de grootmeester van de taalgrappen en de timing nooit live bezig gezien. 

Spijtig, maar ik heb wel uren en uren aan zijn lippen gehangen toen zijn shows op televisie werden uitgezonden. 'Leg neer die bal. De duif is dood meneer. Wat ruist er door het struikgewas?' Het staat in ons aller collectief geheugen gegrift. 

Ik was zeer vereerd om te kunnen meewerken aan de Toon Hermans ode op de Nekka-Nacht waarop ik een beetje te overmoedig dacht om de onnavolgbare tennisact te doen. Oei oei oei, ik stond heel erg vlug terug met beide voeten op de grond. 

Als u Toon Hermans op een andere manier wil leren kennen, spoed u dan naar de voorstelling 'In de schaduw van Toon Hermans' waarin zijn oudmanager, de Vlaming Herman Van Hove, levensechte anekdotes vertelt en Lisa Meyvis magistraal de liedjes van Toon Hermans nieuw leven inblaast. 

Uiteraard hoeven we Toon Hermans niet heilig te verklaren maar alle grote Nederlandse komieken, van Paul Van Vliet over Freek de Jonge tot Joep Van 't Hek en Hans Teeuwen, allemaal getuige ze van een grote bewondering voor deze man. 

In een door de varen gemaakte documentaire over zijn leven vertelt Toon Hermans zelf van wie hij het vak geleerd heeft, namelijk van een gedistingeerd  fluitjesverkoper op de markt in zijn geboortestad Sittard. De kleine Toon staat er gefascineerd te kijken voor het kraampje van die man. Deze blaast op een klein fluitje en vraagt dan aan het publiek: "Kan ik dat leren koopman? Nee, dat kunt u niet leren."

Toontje had spijtig genoeg geen geld om zo'n begeerlijk fluitje te kopen maar jaren later rijdt Toon Hermans, wereldberoemd ondertussen in Nederland en Vlaanderen, terug naar Sittard en gaat tussen het publiek staan voor het kraampje van diezelfde man die hem meteen herkent en naar hem toekomt en zegt: "U bent Toon Hermans geworden."