Nuchtere duizend-en-één-nachten

Helblauwe koepels van moskeeën die vanuit de verte zinderen in de verzengende hitte? Dat moet Isfahan zijn. Prachtige stad met een wel erg groot –duizend en één nacht gehalte.

Maar Iran is zo veel meer. Persepolis waar het de oude Assyrische en Babylonische beschavingen plots erg tastbaar worden. Arghh: de Iraanse steden, het gebergte, de onmetelijke woestijnen, de kust in het zuiden, de heerlijke keuken, … Verdorie.

Waarom ben ik weer gestraft om deze kaart te schrijven in plaats van met de rugzak nu in Iran rond te trekken? Weet wel: Iran dat is reizen, geen vakantie. Wil u op uw luie krent gaan liggen –wat overigens uw volste recht is- dan trekt u beter ergens anders naartoe.

Wel voor iedereen

Neen. Niet elke ayatollah op elke straathoek heeft een atoombom verborgen onder zijn mantel. Zeker niet sinds Iran twee jaar geleden een akkoord sloot met de internationale gemeenschap over dat omstreden atoomprogramma. Over het algemeen zijn Iraniërs on-ge-lo-fe-lijk vriendelijk. Lees die laatste zin opnieuw.

Of wanneer hebt u nog een keer een vreemde toerist zomaar getrakteerd, of spontaan gevraagd of ie de weg nog wel weet, of zomaar een lift gegeven?

Iran is erg veilig ook. Ik liet er ooit mijn rugzak met reflex camera onbewaakt achter in een klein busstation om een zam-zam cola te gaan drinken. Rugzak onaangeraakt. Al kunnen de draconische Iraanse straffen daar ook iets mee te maken hebben. Wie zoet is krijgt heerlijk stroperig ijs in Iran, wie stout is (drugs!) mogelijk de doodstraf.

Even no booz

Weet ook dat u dat fris glas Witte-Shiraz wijn (een druif genoemd naar het prachtige Shiraz) niet in Iran kan drinken. Net als een frisse pint. Gin-Tonic? Vergeet het maar. Geen alcohol in Iran. Bij wet verboden.

Ok, dat is een misschien even een downer voor het vakantiegevoel, maar het zal uw gezondheid niet schaden. Integendeel. 

Ander mogelijk akkefietje is het verplicht dragen van de hoofddoek. Toch als u een vrouw bent. Al zal u, als u tijdens de zomer reist, maar al te graag een hoofddeksel aandoen tegen de verschroeiende zon. Enfin, toch als u een wat kalende veertiger bent. En, ja, dank u, we kennen intussen alle grapjes over kalende veertigers al.

Wanneer te gaan?

Toen ik nog veel tijd had en weinig geld trok ik eens 40 dagen rond in Iran. Tijdens de zomer.  Aangezien u dit hier leest hebt u allicht geen tijd meer, maar hopelijk wel al iets meer budget. En dus zou ik u willen aanraden niet voor de allergoedkoopste hotels te gaan. Ik ben er ettelijke keren gesmolten van de hitte. Temperaturen tot 45 graden? Easy.

Doe uzelf en de mensen rondom u in Iran een kamer met airco cadeau. Twee jaar geleden ging ik in de winter overigens heerlijk skiën in de wat aftandse resorts bij Teheran. Ook dat is Iran. Krakende skiliften, maar maagdelijke pistes. Mag ik u dan overigens wél een erg warme jas aanraden?

Praktische informatie

De tijd dat u zich rectaal zou moeten laten onderzoeken om aan een toeristenvisum te raken is gelukkig voorbij. Toch even nakijken of u recent in Israël was, dat kan soms wel voor problemen zorgen.

Ondanks de versoepeling van de sancties kan u nog geen geld uit de muur halen in Teheran met een buitenlandse bankkaart. Mocht dat overigens wel lukken, mailt u me even. Dan maakt u nieuws.

Twijfelt u nog? Zoek even het geestig kort gedichtje ‘De tuinman en de dood’ van Pieter Nicolaas van Eyck op, en boek spoorslags die vlucht naar Isfahan. Tenzij u tuinman bent.

Jens Franssen