Van dolgedraaide kinderhoofden tot acrobatische kunsten: dit zijn onze 5 tips voor Het TheaterFestival

"Het is ongelofelijk fijn om het festival concreet te zien worden", glundert Nora Mahammed, de nieuwe festivalcoördinator van Het TheaterFestival. Ondanks corona kwamen maar liefst 446 voorstellingen in aanmerking, de jury zag er daar 300 van en selecteerde uiteindelijk 17 producties.

"Meerstemmigheid was voor mij een absolute prioriteit", verklaart Mahammed. "Niet alleen professionele theatermakers, maar ook programmatoren, recensenten en een afstuderende student beoordeelden het hele repertoire. Zo staan er niet alleen gevestigde namen maar ook ontluikende makers op het lijstje van de jury. Welke voorstellingen zijn niet te missen?

Jan Martens, koning van Het TheaterFestival

Nooit eerder gebeurd: choreograaf Jan Martens ziet niet één maar wel twee voorstellingen bekroond door de jury. Met “Any attempt will end in crushed bodies and shattered bones”, zijn debuut in een grote zaal, voert hij 17 balletdansers op, tussen 17 en 70 jaar. "Het is fenomenaal hoe Martens de présence van alle verschillende persoonlijkheden op scène respecteert, terwijl je toch een gevoel van gezamenlijkheid ervaart", vertelt Mahammed.

In een tweede voorstelling zien we Jan Martens zelf aan het werk, solo. "Elisabeth gets her way" combineert dans met een opvallend instrument: de klavecimbel. In de voorstelling portretteert hij de Poolse Elisabeth Chojnacka, die verantwoordelijk was voor de revival van de klavecimbel eind jaren 60.

Volgens Mahammed ligt de kracht van Martens' voorstellingen in de manier waarop hij hedendaagse dans toegankelijk maakt: "Hij gaat op een revolutionaire en inclusieve manier te werk, waardoor je je als kijker enorm verbonden voelt met zowel het individuele als het gezamenlijke."

Ook circus kan écht theater zijn

Circus Ronaldo en Collectif Malunés, deze laatste in samenwerking met performancegezelschap Movedbymatter, brengen circus, elk op hun eigen manier. Met "Sono io?" brengen vader en zoon Ronaldo een ode aan hun verleden. Terwijl Danny Ronaldo vastgeroest zit in zijn oude gewoontes, probeert Pepijn Ronaldo los te breken uit de schaduw van zijn vader. Grappend en grollend gaan ze op zoek naar een manier om samen te kunnen blijven werken in het theater.

De broers Simon en Vincent Bruyninckx van Collectif Malunés zorgen met "BITBYBIT" op hun beurt voor een ontroerende performance, met heel wat acrobatische kunsten. "Met de iron jaw-techniek komen ze - letterlijk én figuurlijk - beetje bij beetje dichter bij elkaar," beschrijft de jury. Ze klemmen tijdens de voorstelling elk het uiteinde van een touw tussen de kaken waardoor ze, bijna als een navelstreng, met elkaar verbonden blijven.

"Beide circusvoorstellingen hebben een diepe indruk op ons nagelaten," zegt Mahammed. ""Sono io?" en "BITBYBIT" brengen een traagheid binnen in het circus die je zelden ervaart. Dat maakt het des te indrukwekkender."

Wat betekent het om in een dictatuur te leven?

Nastaran Razawi Khorasani brengt met “Songs for no one” een portret van een verborgen samenleving. Toen ze vijf was vluchtte Khorasani van Iran naar Nederland. In haar solo performance voert ze telefoongesprekken in het Farsi, Khorasani's moedertaal, met kinderen die in Iran achterbleven. "De telefoongesprekken worden afgewisseld met heel aanstekelijke electropop, die een ritme brengt in de voorstelling", vult Mahammed aan.

"De performance is enorm gelaagd. We leren niet alleen de Iraanse kinderen kennen, ook Khorasani's eigen ervaringen in Nederland komen aan bod." Khorasani veegt zo westerse vooroordelen, die het publiek ongetwijfeld herkent, op een intelligente manier van tafel.

Op treinreis door "L'Europe noire"

Lisette Ma Neza, Belgisch kampioen slam poetry, neemt je mee op reis door Europa met haar “L’Europe noire: Some girls want to go to Europe.” Ze slamt, dicht en zingt, samen met haar vierkoppige band, over hoe het is om “Afropean” of Afro-Europees te zijn.

Geïnspireerd door "Afropean", een boek van Johny Pitts, vertrekt Ma Neza op treinreis door Europa, op zoek naar bekenden en onbekenden met Afrikaanse roots. Ze ondervraagt hen over hun identiteit, hun familie, de liefde en het leven. "Persoonlijk, intelligent, krachtig", oordeelt Mahammed.

Theater op kindermaat

Een dolgedraaid kinderhoofd ontleden, dat is wat Jonas Baeke en Mats Vandroogenbroeck doen in “Bambiraptor.” Tijdens deze jeugdvoorstelling op maat van kinderen uit het derde en vierde leerjaar, sluipen ze als speleologen binnen in een kinderbrein.

"Het is een voorstelling die iedereen van de jury wist te beroeren," vertelt Mahammed. "Ze brengen een ongelofelijk mooie tekst die poëtisch én toegankelijk is." De jury van Het TheaterFestival omschrijft de voorstelling als "Wittgenstein voor kinderen". Op een slimme en geestige manier waagt het duo zich aan complexe vragen als: "Zijn alle dino's uitgestorven?" en "Waar zijn al die dode dino's gebleven?".

Naast deze voorstellingen werden onder andere ook "The sheep song" van FC Bergman en "Het gezin van Paemel" van Skagen geselecteerd door de jury van Het TheaterFestival.

De volledige selectie kan je terugvinden op de website van Het TheaterFestival. Het festival vindt plaats in Gent, van 8 tot 18 september.

Bron: vrtnws.be en 'De Ochtend'