Verkeerspsycholoog over dodelijk ongeval in Koekelberg: "Verkeer maakt van ons mensenbrein een krokodillenbrein"

Veel onbegrip, dat roept het dodelijke ongeval op dat gisteren gebeurde aan het Elisabethpark in Koekelberg. Hoe kan iemand zo roekeloos met de auto rijden? Verkeerspsycholoog Ludo Kluppels van verkeersinstituut VIAS stelt vast dat het ongeval perfect te voorkomen was, als de jonge autobestuurder wat meer zelfcontrole had gehad en net als de twee automobilisten voor zich even was blijven wachten voor het zebrapad. Volgens Kluppels is er geen enkele verontschuldiging te bedenken voor de jonge automobilist

“Bij een aantal mensen slaan de stoppen door als ze zien dat ze tijd verliezen. Door zulke manoeuvres denken ze tijd te winnen, maar dat is helemaal niet het geval, integendeel”, stelt Ludo Kluppels vast. “Ze nemen een verschrikkelijk risico.”

Krokodillenbrein

Waarom nemen automobilisten dan toch zulke risico’s? “We beseffen te weinig dat autorijden veel meer te maken heeft met reflexmatig, automatisch gedrag dan met logisch denken. We reageren gewoon op prikkels”, legt Kluppels uit. Uit de ergernis dat we denken tijd te verliezen, schakelen we ons logische denken uit. "Het verkeer maakt van ons menselijke brein eerder een hagedissen- of krokodillenbrein”, een brein dat louter reageert op prikkels en niet denkt aan de andere weggebruikers.

Vanwaar die ergernis? “Als we in onze auto kruipen, betekent dat voor de meeste mensen dat ze zich afsluiten van de buitenwereld. Dat is een heel andere situatie dan bijvoorbeeld in een wachtzaal of in een supermarkt”, legt Kluppels uit, “waar je direct contact hebt met mensen.”

We zijn veel te snel bezig in ons eigen wereldje en denken te weinig aan al die andere weggebruikers.

Door afgesloten in de auto te zitten, zijn automobilisten sneller geneigd te denken dat ze kunnen doen wat ze willen, zolang ze nergens tegen botsen. “De andere mensen zijn een obstakel geworden.”

In welke mate dat gebeurt, hangt van persoon tot persoon af. De 19-jarige doodrijder van gisteren had kennelijk een heel slecht besef op dat vlak en waande zich ongenaakbaar in zijn stalen kooi.

Tegelijk ziet Kluppels dat dit besef heel relatief is. “Van het moment dat je op een fiets kruipt, ga je je heel anders gedragen en je zo min mogelijk aantrekken van de auto’s, die dan een obstakel worden. En voor een voetganger geldt hetzelfde.” Kortom: “We zijn veel te snel bezig in ons eigen wereldje en denken te weinig aan al die andere weggebruikers", besluit Kluppels.

Beluister het integrale gesprek met Ludo Kluppels:

Bron: vrtnws.be en 'De Wereld Vandaag'