Verliefd op een moordenaar: "Ik hoop dat mijn man ooit vrijkomt"

"Het begon met een zoekertje in de krant." De (intussen) echtgenoot van Lut Van Goidsenhoven zat al 4,5 jaar vast en was eenzaam. “In zijn advertentie had hij gevraagd naar iemand, man of vrouw, om mee te praten”, getuigt Lut in De Ochtend. “Het klonk bijna als een noodkreet. Dat heeft mijn aandacht getrokken.”

“Ik vond het vertederend. Maar ook voelde ik de enorme nood om te praten.”

Het was alsof hij jarenlang op slot zat en nu de kans kreeg om te praten

“Praten is enorm bevrijdend. Tijdens onze eerste ontmoeting heb ik vooral geluisterd. Het was alsof hij jarenlang op slot zat en dat hij nu eens de kans kreeg om te praten."

Niet de bedoeling

"Dat heeft hij dan ook gedaan. En van het een kwam het ander. Want intussen werd ik stilaan verliefd op hem.”

“Hij daarentegen stond niet stil bij de liefde. Voor hem was dat een hoofdstuk dat afgesloten was. Het was niet zijn bedoeling om nog verliefd te worden.”

Twee jaar later zijn we getrouwd, in de gevangenis

“Ik heb hem uiteindelijk verteld dat ik verliefd was. En toen is het een heel andere kant op gegaan. Op dat moment heeft hij zich opengesteld. Ruim twee jaar na die eerste ontmoeting zijn wij getrouwd, in de gevangenis.”

In goede aarde

“In mijn omgeving is dat over het algemeen in goede aarde gevallen. De meeste mensen schrokken er niet echt van.”

“De reactie is vaak afhankelijk van wat mensen zelf in hun eigen leven meemaken. Je hebt mensen die het begrijpen, die het goed vinden, die zeggen dat iedereen een tweede kans verdient. Je hebt er ook die angstig worden hierdoor of mij vragen wat ik nu aan het doen ben.”

Bezoek

“Mijn man en ik ontmoeten elkaar enkel aan de tafel in de gemeenschappelijke bezoekzaal.  Dat is op uur. In het weekend kan ik hem anderhalf uur zien, in de week bijna drie uur. Ik ga ongeveer elke dag.”

“Dat is niet zo evident. Er is geen handleiding voor. Zeker niet voor iemand die al veel te lang in de gevangenis zit.”

Ontmenselijken

“Het grote probleem met heel het gevangenissysteem is dat er geen zorg is. Mensen moeten au sérieux genomen worden, er moet met hen in gesprek gegaan worden.”

“In ons geval hebben we geen enkel perspectief. Dan neem je iemand de zuurstof af. Ik zou bijna zeggen dat dit iemand ontmenselijkt.”

Zonder perspectief neem je iemand de zuurstof af

“Daarom vind ik dat mensen zeker niet meer zo’n lange straf moeten uitzitten. Gedetineerden en naasten moeten bij beslissingen betrokken worden. We moeten de politiek wakker maken over wat de meerwaarde is van zo lang opgesloten zijn.”

“Gevangenen zitten daar maar, daar gebeurt niks mee. En hoe langer de straf, hoe zwaarder.”

Leerzaam

“Mijn man zit vast voor een levensdelict. Dat is niet niks. We moeten de twee kanten blijven bekijken."

"Maar op deze manier gebeurt er helemaal niks. Er worden geen kansen geboden aan dader én slachtoffers om er ook iets aan te doen. Om er iets leerzaam of positief uit te halen.”

“Ik hoop dat mijn man ooit nog vrijkomt. Hij is nu 65. Ik heb al gehoord dat hij nooit meer zal vrijkomen, maar daar kan je niet op voortgaan. Ik kan enkel voortgaan op mijn eigen hoop.”

Herbeluister de getuigenis van Lut hier vanaf 1.11 uur.